Anatolia (Yunani: ανατολή Anatolē utawa Asia cilik, "mlethèké srengéngé" utawa "wétan"; pabandhingan "Asia Wétan" lan "Levant", ana ing étimologi umum basa Turki Anadolu saka "ibu" lan dolu "isi"), uga duwé jeneng ing Latin Asia Minor, yaiku kawasan ing Asia Kidul-kulon kang saiki bisa dipadhaké karo Turki pérangan Asia.[1][2]

Dhataran Anatolia saka Bursa lan bukit-bukit cedhaké Uludağ, Mysian Olympus Kuna.

Amarga panggoné kang strategis ana ing ketemuné Asia lan Éropa, Anatolia dadi panggonan lairé paradhaban wiwit nalika isih jaman prasajarah, kaya néolitik yaiku néolitik Catalhöyük, Cayönü, Nevali Cori, Hacilar, Göbekli Tepe lan Mersin.[1] Pamukiman Troya kang diwiwiti ana ing jaman Néolitiknamun nganti tekan abad wesi.[1]

Paradhaban lan pendhudhuk utama kang manggon utawa nelukaké Anatolia kalebu uga Hattia, Luwia, Hittit, Phrygia, Simeria, Lidia, Pèrsi, Kelt, Tabal, Mesekh, Yunani, Pelasgia, Armenia, Romawi, Goth, Kurd, Bizantium, Turki Seljuk lan Turki Utsmani.[1] Kabèh suku mau kalebu ana ing budaya ètnis lan linguistik.[1]

Sadawané sajarah kang ana, pendhudhuk Anatolia wis migunakaké basa Indo-Éropa lan Semit.[1] Kasunyatan kang ana yaiku basa nalika jaman purbakala Hittit Indo-Éropa lan Luwia.[1] Sapérangan sarjana uga wis ngusulaké Anatolia dadi panggonan kanggo pusat hipotesis saka basa Indo-Éropa.[1] Panulis liyané uga wis ngusulaké asal pendhudhuk Anatolia yaiku bangsa Etruria saka Italia kuna.[1] Saiki akèh saka pendhudhuk Anatolia kang minangka panutur asli basa Turki, kang wis ditepungaké déning paneluk Anatolia déning wong-wong saka Karajan Ottoman abad ka-13.[1]

Cathetan sikil besut

  1. a b c d e f g h i j "www.anatolia.com". Diarsip saka sing asli ing 2012-02-01. Dibukak ing 2011-08-16.
  2. www.ancientanatolia.com