Démon

Miturut agami, mitologi, lan carita rakyat, demon (saking basa Yunani δαίμων, daimôn) inggih punika satunggalipun makluk supernatural ingkang boten kalebet bangsa manungsa lan limrahipun dipungambaraken minangka makluk ingkang gadhah sipat awon. Wonten ing agami-agami Wétan Caket Kuno lan agami Abrahamaik kalebet demonologi Kristen abad kina lan abad partengahan, demon dipunanggep minangka roh kotor ingkang saged ndadosaken kesurupan lan saged dipunbiyantu kanthi eksorsisme. Wonten ing bangsa okultisme kilèn lan sikir Renaisans, ingkang kalebet campuhipun sikir Yunani-Romawi, demonologi Yahudi, lan tradhisi Kristen, demon inggih punika satunggalipun entitas spiritual ingkang saged dipuntimbali lan dipunkendhalikaken déning manungsa. Kathah demon wonten ing bab sastra ingkang dipungambaraken minangka malaékat ingkang dhawah. Basa Yunani δαίμων daimōn, satunggalipun tembung kanggé spirit. Miturut kamus the Merriam-Webster maringi saking etimologi tembung Yunani saking tembung kriya (tembung kerja) to divide, distribute utawi "kanggé mbagi, dhistribusikaken". Miturut konsèp Yunani, tembung δαίμων wiwit wonten nalika jaman Plato, minangka mratelakaken pemikiranipun Socrates. Kangge mbentenaken konsèp pamikiran Yunani Klasik lan saking interpretasi agami Kristen, limrahipun langkung nyebat kanthi tembung daemon utawi daimon tinimbang tembung demon.

Eligos utawi Abigor, satunggalipun demon ing Ars Goetia.

Pranala njawi

• Demon ing Catechism of the Catholic Church