Gerty Cori
Artikel iki prelu dirapèkaké supaya jumbuh karo wewaton artikel WikipédiaPanjenengan bisa mbiyantu ngrapèkaké artikel iki kanthi mérang dadi paragraf-paragraf utawa wikifikasi. Sawisé dirapèkaké, tandha iki kena dibusak. |
dr. Gerty Theresa Cori (kalair Radnitz) (lair ing Praha, 15 Agustus 1896 – pati 26 Oktober 1957 ing umur 61 taun) inggih punika wanita kapisanan saking Amérika Sarékat[1] ingkang pikantuk Penghargaan Nobel Fisiologi utawi Kedhokteran nalika taun 1947, ingkang dipuntampi kaliyan garwanipun dr. Carl Ferdinand Cori, lan dr. Bernardo Houssay saking Argentina.[2]
| Gerty Cori | |
|---|---|
 Gerty Cori in 1947 | |
| Lair | Gerty Theresa Radnitz 15 Agustus 1896 Prague, Austro-Hungarian Empire |
| Pati | Oktober 26, 1957 (umur 61) |
| Jalaran pati | Myelosclerosis |
| Padunungan | American |
| Jeneng liya | Gerty Theresa Cori |
| Alma mater | German Charles-Ferdinand University in Prague |
| Pakaryan | Biochemist |
| Kondhang ing | Extensive research on carbohydrate metabolism; described the Cori cycle; identified Glucose 1-phosphate |
| Bojo | Carl Ferdinand Cori (o. 1920–57) |
| Bebungah | Many awards and recognitions, including Penghargaan Nobel dalam Fisiologi atau Kedhokteran (1947) |
_and_Carl_Ferdinand_Cori.jpg)
Pagesangan Awal besut
dr. Cori lair nalika tanggal 15 Agustus 1896 wonten ing Praha, ingkang wekdal punika minangka péranganing Kamaharajan Ostenrik-Hungaria. Piyambakipun minangka ingkang palng sepuh saking 3 putri Martha lan Otto Radnitz, manajer pabrik gula. Kulawarga punika Yahudi lan piyambakipun dipundhidhik déning guru privat.[3] Nalika yuswanipun 16 taun lan dipunprabawai déning pakdhénipun, ingkang minangka profesor kadhokteran anak wonten ing Universitas Praha, Cori milih sinau kadhokteran. Piyambakipun lulus kanthi gelar dhokter nalika taun 1920.
Nalika piyambakipun nempuh pendidikan ing Fakultas Kedhokteran, piyambakipun kapanggih kaliyan Carl F. Cori, kanca sekolahipun. Kekalihipun sami-sami ngalami kathah kegiyatan njawi lan gadhah minat wonten ing panalitén laboratorium. Lajeng kekalihipun palakrama nalika tanggal 5 Agustus 1920, lan pikantuk kedudukan ing Universitas Wina. Lajeng milih ngrembakaken karier wonten ing babagan panalitén kadhokteran tinimbang praktik dhokter.
Nalika taun 1922, kekalihipun sami émigrasi ing Amérika Sarékat saperlu gabung kaliyan staf ing Buffalo's New York Institute of Malignant Diseases. Piyambakipun dados asisten patologi lan piyambakipun dipuntunjuk minangka asisten biokimia. Kelalihipun dados warga nagara Amérika Sarékat nalika taun 1928 lan wonten ing taun 1936, kekalihipun sapun patutan tunggal, Carl Thomas. Sadangunipun wonten ing Buffalo, kekalihipun sami konsèntrasi wonten ing "penyerapan" gula saking usus lan prabawa epinefrin insulin wonten ing karbohidrat ingkang dipunserap lan utawi pembentukan lan degradasi gliserin.[4]
Taun-taun pungkasan besut
Nalika mangsa panas 1947, piyambakipun wiwit ngraosaken tandha-tandha Myelofibrosis, lelara penyempitan balung ingkang jarang kadadosan. Antawis 10 taun piyambakipun nerusaken karyanipun, ngalami mumet nanging boten purun mungkasi kegiyatan laboratoriumipun. Nalika 26 Oktober 1957, piyambakipun sééda akibat gagal ginjel.
Trivia besut
Penyiar misuwur, Edward R. Murrow, memuji persembahan, ketulusan intelektual, keteguhan, lan profesionalismenipun saperlu balesan wonten ing biokimia.