Ilmu kognitif menika satunggiling bidang ilmiah ingkang nyinaoni pikiran lan proses-prosesipun ingkang lintas-kawruh saking linguistik, psikologi, neurosains, filsafat, ilmu komputer, kecerdasan buatan, lan antropologi.[2][3] Bidang punika ndalami hakikat, tugas, lan fungsi saking kognisi kanthi jembar. Para ilmuwan kognitif nyinaoni kacerdasan lan prilaku, kanthi fokus marang cara sistem saraf ngewakili, ngolah, lan ngowahi informasi. Dhèwèké kasengsem marang fasilitas mental kados ta basa, persepsi, memori, kawigaten, penalaran, lan emosi, kanthi ngginakaken wawasan saking macem-macem disiplin ilmu. Analisis ilmu kognitif nyakup akeh tingkatan organisasi, kalebet sinau lan njupuk kaputusan, logika, lan perencanaan; saking sirkuit neural ngantos organisasi otak moduler.[3] Konsep pokok ing ilmu kognitif menika pangerten babagan mikir saged paling sae dipunpahami kanthi nganggep struktur representasional ing pikiran lan prosedur komputasional ingkang operasi ing struktur kasebut. Ilmu kognitif ngemot argumentasi menawi pangerten babagan pikiran/otak mbutuhake sinau ing kathah tingkatan.

Figur nggambaraken bidang-bidang ilmu kognitif, kalebet linguistik, neurosains, kacerdasan gawean, antropologi, lan psikologi[1]

Tuladha masalah inggih menika cara tiyang ngelingi lan ngeling-eling nomer telpon. Sinau proses punika saged nglibataken pengamatan langsung utawa pengamatan alamiah marang prilaku. Salah satunggiling caranipun yaiku kanthi nyobi kemampuan seseorang kangge ngeling-eling nomer telpon sawise keterlambatan kangge ngukur ketelitian jawaban. Metode sanesipun punika sinau aktivitas neuron individu nalika seseorang nyobi ngelingi nomer telpon. Nanging, boten wonten satunggal pendekatan ingkang saged kanthi lengkap nerangake proses ngelingi.

Sanajan teknologi kangge ngawasi saben neuron ing otak kanthi real-time kasedhiya lan diketahui nalika saben neuron nyala, isih mustahil kangge ngertos kepiye nyalanipun neuron kasebut saged diterjemahake dados prilaku ingkang diamati. Wiwitipun, pangerten babagan carane kalih tingkatan kasebut gegandhengan kaliyan satunggal lan satunggalipun wigatos. Francisco Varela, ing The Embodied Mind: Cognitive Science and Human Experience[4], ngusulake menawi ilmu kognitif kedah nggedhekake cakrawalanipun kangge ngemot pengalaman manungsa urip lan kemungkinan kangge transformasi ingkang wonten ing pengalaman manungsa. David Marr[5] menehi deskripsi terkenal babagan telung tingkat analisis:

  1. Teori komputasional, spesifikasi tujuan saking komputasi;
  2. Representasi lan algoritma, menehi representasi input lan output lan algoritma ingkang ngowahi satunggal dados sanes; lan
  3. Implementasi hardware, utawi caranipun algoritma lan representasi saged direalisasikake sacara fisik.

Sitiran besut

  1. Miller, George A (2003-03-01). "The cognitive revolution: a historical perspective". Trends in Cognitive Sciences (ing basa Inggris). 7 (3): 141–144. doi:10.1016/S1364-6613(03)00029-9. ISSN 1364-6613. PMID 12639696. S2CID 206129621. Diarsip saka asliné ing 21 November 2018. Dibukak ing 5 February 2023.
  2. "Ask the Cognitive Scientist". American Federation of Teachers. 8 August 2014. Diarsip saka asliné ing 17 September 2014. Dibukak ing 25 December 2013. Cognitive science is an interdisciplinary field of researchers from Linguistics, psychology, neuroscience, philosophy, computer science, and anthropology that seek to understand the mind.
  3. a b Thagard, Paul, Cognitive Science Archived 15 July 2018 at the Wayback Machine., The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Fall 2008 Edition), Edward N. Zalta (ed.).
  4. Varela, F. J., Thompson, E., & Rosch, E. (1991). The embodied mind: cognitive science and human experience. Cambridge, Massachusetts: MIT Press.
  5. Marr, D. (1982). Vision: A Computational Investigation into the Human Representation and Processing of Visual Information. W. H. Freeman.