Positivisme logis
Positivisme Logis, sampun nami Empirisme Logis, saha kalih-kalihipun dipunsebat Neopositivisme, inggih punika aliran ingkang tesis pokokipun inggih punika prinsip verifikasi (verifiability criterion).[1] Teori elmu menika nyatakaken bilih setunggal kaliyan ingkang saged kaverifikasi mawi pengamatan langsung menapa deduktif logis, leres gayut kaliyan pituduh kawiridan, informasi, menapa wosing faktual. Wiwit taun 1920-an, kelompok-kelompok filosof, ahli sains, saha matematikawan mandhirekaken "Lingkar Berlin" saha "Lingkar Wina" ingkang badhe ngamelaken pamanggih-pamanggih positivisme logis wonten ing tlatah kalih punika.
Aliran kasebut ngrembaka ing sakedhik pusat-pusat di Eropa wonten ing tahun 1930-an, mugi saged mencegah kawutsalan ingkang karantan kaliyan basa ingkang mboten cetha saha andharan ingkang boten saged kaverifikasi mawi ngkonversikaken filsafat dateng "filsafat saintifik" ingkang, miturut pamanggih para positivis logis, kedah sami kaliyan struktur saha basis-basis tuladha saintifik ingkang sae, kados bagian Teori Relativitas Umum Einstein.[2] Senajan mboten nglampahi ambisi kagem ngowahi filsafat mawi nyinauni saha niru solah bawaning saintifik empiris ingkang wonten, positivisme logis akhiripun dipunsalahkaprahami kados aliran ingkang badhe ngawasi proses saintifik saha masang standar ingkang ketat tumrapipun.[2]
Sasampunipun Perang Donya II, aliran punika ewah dateng varian ingkang langkung lembat, empirisme logis, dipunpandhegani dening Carl Hempel ingkang sampun migrasi dhateng Amerika Serikat nalika rembakanipun Nazisme. Wonten ing tahun-tahun salajengipun, premis-premis pokokipun ingkang tasih dereng dipunrampungaken, sangat dipunkritik dening para filosof utami, kadosbagian Willard van Orman Quine saha Karl Popper, saha malah wonten sayangipun aliran piyambak, dening Hempel. Terbitipun buku terkenal The Structure of Scientific Revolutions anggitanipun Thomas Kuhn taun 1962 ngewahi fokus filsafat akademis kanthi drastis. Wonten ing taun 1967 filosof John Passmore ngandikakaken bilih positivisme logis "sampun pejah, utawi samisikingipun ladosipun gerakan filsafati."[3]
Sitiran besut
- ↑ Peter Godfrey-Smith. (2010). Theory and Reality : an Introduction to the Philosophy of Science. University of Chicago Press. ISBN 978-1-282-64630-8. OCLC 748357235.
- ↑ a b Friedman, Reconsidering Logical Positivism (Cambridge UP, 1999), p. xii.
- ↑ Passmore, John. 'Logical Positivism', The Encyclopedia of Philosophy, Paul Edwards (ed.). New York: Macmillan, 1967, 1st edition