Abol-Ghasem Kashani

Sayyed Abu'l-Qāsem Kāšāni ( Pèrsi: سید ابوالقاسم کاشانی ; 19 November 1882 - 14 Maret 1962) yaiku sawijining politisi Iran lan Shia Marja .

Abol-Ghasem Mostafavi-Kashani
14th Chairman of the Parliament of Iran
Linggih
8 August 1952 – 1 July 1953
RatuMohammad-Reza Pahlavi
Kang sadurungéHassan Emami
Kang sawiséAbdullah Moazzami
Rerincèn dhiri
Lair(1882-11-19)19 Novèmber 1882
Tehran, Iran
Pati14 Maret 1962(1962-03-14) (umur 79)
Tehran, Iran
BangsaIranian
Parté pulitikSociety of Muslim Warriors
Gayutan pulitik liyaNational Front (1949–52)
Azure Party (1940s)

Awal urip besut

Bapanipun, Ayatollah kaji Seyyed Mostafavi Kashani ( Pèrsi: آیت‌الله حاج سید مصطفوی کاشانی ), yaiku sawijining klerus saka kaum Syi'ah. Abol-Ghasem dilatih ing Syi'ah Islam dening wong tuwa marang agama lan wiwit sinau babagan Quran sakwise belajar maca lan nulis.

Ing 16, Abol-Ghasem tindak menyang seminari Islam sinau babagan sastra, basa Arab, logika, semantik lan pidato, lan uga prinsip-prinsip yurisprudensi Islam, utawa Fiqh . Panjenengane nerusake pendhidhikan ing seminari ing Najaf ing Al Qur'an lan Hadits kaya sing ditegesake ing hukum Syiah, nampi gelar yurisprudensi nalika umur 25 taun.

Ing 16, Abol-Ghasem tindak menyang seminari Islam sinau babagan sastra, basa Arab, logika, semantik lan pidato, lan uga prinsip-prinsip yurisprudensi Islam, utawa Fiqh . Panjenengane nerusake pendhidhikan ing seminari ing Najaf ing Al Qur'an lan Hadits kaya sing ditegesake ing hukum Syiah, nampi gelar yurisprudensi nalika umur 25 taun.

Banjur urip besut

Urip pribadi besut

Putranipun Mostafa tilar donya nalika wonten kecelakaan taun 1955; perdhana mentri anyar, Hossein Ala ', ngluwari upaya pembunuhan ing pamakaman.[1] Miturut Intelligence Inggris, sakwetara wektu kuwi anak-anaké loro kasebut melu tuku lan ngembangake lisensi ekspor-impor kanggo barang sing dibatasi.[2]

Salah sawijining anak saka Kashani, Mahmoud Kashani, banjur dadi kepala delegasi Iran menyang Mahkamah Internasional ing The Hague, Walanda, ing kasus Iran karo Amerika Serikat lan calon presiden ing pemilihan presiden Iran taun 1988 lan 2005 . Putra kapindho yaiku Ahmad Kashani, mantan anggota parlemen Iran .

Kashani uga mbah kakung saka filmmaker Iran-Amerika, Sam Ali Kashani .

Karir Politik besut

Abol-Ghasem ngumumake ancaman Anti-kapitalis wiwit saka karir lan nentang apa sing dheweke weruh minangka " penindasan, despotisme lan kolonisasi ." Amarga keyakinan iki, dheweke luwih populer karo wong miskin ing Teheran. [3] Dheweke uga nganjurake bali pemerintahan Islam menyang Iran, senadyan iki paling mungkin alasan politik.[4]

Amarga posisi nasionalis, Ayatollah Kashani ditangkap lan diasingaké déning Inggris lan Sovyet. Dheweke terus nglawan manca, utamane Inggris, ngontrol industri minyak Iran nalika ana pengasingan . Sawise bali saka pengasingan ing tanggal 10 Juni 1950, dheweke terus protes. Angered dening kenyataan yen Anglo-Iran Oil Company bayar Iran kurang saka anggone nindakake Inggris, dheweke ngorganisasi sawijining gerakan nglawan lan minangka "mung mujtahid sing misuwur nalika nggabung" Perdana Menteri nasional Mohammed Mosaddeq, ing kampanye kanggo nasionalisasi industri minyak Iran ing taun 1951.[5][6]

Kashani dadi juru basa Majelis, utawa ing negaranisasi minyak, nanging banjur nulak marang Mosaddeq nalika kudeta Iran taun 1953 . Kashani nglindhungi kelompok Islam Islam, Fada'iyan-e Islam, sing dipimpin dening Navvab Safavi, sakwise pengusiran saka seminari Qom dening Ayatollah Hosein Borujerdi ing taun 1950. Klompok kasebut banjur melu pembunuhan umum ing Teheran nalika awal 1950-an.[7]

References besut

  1. Abbas Milani (2008), Eminent Persians: The Men and Women Who Made Modern Iran, 1941–1979, Volumes One and Two, Volume 1, Syracuse University Press, p348
  2. Ervand Abrahamian (1993), Khomeinism: Essays on the Islamic Republic, I.B.Tauris, p108
  3. Dabby, Elias. "The Ayatollah and Me." The Scribe – Journal of Babylonian Jewry. Issue 70, October 1998.
  4. Samii, A.W. "Falsafi, Kashani and the Baha'is
  5. MacKay, Sandra, The Iranians, (Plume, 1998) p.198
  6. Abrahamian, Ervand, Khomeinism : essays on the Islamic Republic, University of California Press, c1993. p.107
  7. James Buchan. Days of God: The Revolution in Iran and its Consequences. p 65–6. Simon & Schuster. 2012.