Katakana: Béda antara owahan

iku silabari [[Jepang]] lan minangka salah siji saka telung aksara Jepang., déné Liyanéliyané ya iku [[hiragana]],<ref>Roy Andrew Miller (1966) ''A Japanese Reader: Graded Lessons in the Modern Language'', Rutland, Vermont: Charles E. Tuttle Company, Tokyo, Japan, p. 28, Lesson 7 : Katakana : ''a—no''. </ref> [[kanji]], uga [[aksara Latin]] (katelahingaran romaji). Tembung ''katakana'' ateges "kana sing kapérang-pérang" awit karakter-karakter ing katakana iku tumurun saka pérangan-pérangan kanji sing njlimet. Katakana lan hiragana sakloron iku sistemasistem kana. Sistem iki bakuné saben wanda (ingaran mora) ing basa Jepang dilambangaké lumantar karakter cacah siji, utawa disebut ''kana'', senadyan uga ana sebalansawetara wanda sing mbédani. Saben kana bisa awujud swara kaya ta "''a''" (katakana [[wiktionary:ア|ア]]); wyanjana mawa swara kaya ta "''ka''" (katakana [[wiktionary:カ|カ]]); utawa "''n''" (katakana [[wiktionary:ン|ン]]), sonoran nasal sing uniné gumantung kontèks, bisa uniné ''m'', ''n'', utawa ''ng'' ({{IPAblink|ŋ}}), utawa kaya swara nasal ing [[basa Portugis]].

Ditandhing karo silabari hiragana sing dicakaké tumrap tembung-tembung lan inflèksi paramasastra asli Jepang amarga ora bisa nganggo kanji, panganggoné silabari katakana iku sairib ''cithak miring (''italics'') ing basa Inggris. Mliginé, katakana dianggo ing trankripsi tembung njaba nyang basa Jepang lan panulis tumrap tembung serapan (kekaroné ingaran ''gairaigo''). Cethané, katakana iku kanggo nulis onomatopé, istilah ngèlmiyah lan tèhnis, lan jeneng-jeneng tuwuhan, kéwan, mineral, uga kumpeni Jepang.

Katakana duwé ciri ing garitané cendhaksing cekak tur lempeng déné pojokané nikung landhep (mlekuk). Katakana uga ingaran sing paling gampang sajeroning aksara Jepang.<ref>Miller, p. 28. </ref> Ana rong werna pranatan saperlu ngurutakénulis urutané katakana, ya iku mawa pranatan lawas kanthi urutan iroha utawa mawa pranatan lumrah kanthi urutan gojūon.