'''Kaisar Romawi''' inggih punika pangrèh [[Kakaisaran Romawi|Romawi]] sadangunipun periode [[Kakaisaran Romawi|kakaisaran]] (dipunwiwiti udakara [[27 SM]]). Bangsa Romawi boten gadhah satunggal istilah tartamtu kanggekanggé jabatan punika: gelar [[Basa Latin|latin]] kados ''[[imperator]]'', ''[[Oktavianus|augustus]]'', ''[[Kaisar|caesar]]'' (asal kata ''[[kaisar]]'' salebeting [[Basa Indonesia]]), lan ''[[princeps]]'' saged dipungayutaken dhateng jabatan punika. Salebeting praktekipun, kaisar inggih punika panguwaos ingkang inggil wonten Romawi lan panglima ingkang inggil [[legiun]] Romawi.
Minangka pamangku jabatan [[princeps Senatus]], kaisar saged bikak lan nutup saben wekdal [[senat]], nyusun agenda senat, damel aturan kanggekanggé dipunturuti déning senat, lan kepanggih kaliyan [[duta besar]] asing minangka sesulih senat. Njabat minangka [[pontifex maximus]] damel kaisar dados pemimpin paling inggil keagamaan, paring piyambakipun wewenang kanggekanggé mandegani sadaya upacara keagamaan, ngresikake kuil, ngatur surya Romawi (nambahake utawi busak dinten manawi dipunbetahaken), milih [[perawan vesta]] lan [[flamine]], mandegani [[Collegium Pontificum]] (perkumpulan pendeta), lan meringkas dogma agama Romawi.
