Carita cekak: Béda antara owahan
Konten dihapus Konten ditambahkan
éjaan, replaced: kangge → kanggé, ngrampungake → ngrampungaké (2), sawijine → sawijiné |
éjaan, replaced: cerpen → carkak, Crita → Carita (2), Critane → Caritané, enggal → énggal (2), kepengin → kepéngin (4), leren → lèrèn (2), mbangun → yasa, siaran → giyaran, Teori → Téyori, teori → téyori (2) |
||
Larik 1:
''
Ciri-ciri cerkak :
*
* Gegayutan karo lelakone manungsa
* Alur carita dumadi saka wiwitan, dredah, ngrampungaké perkara
Larik 10:
* Latar/setting : ngrembug papan, wektu, lan swasana sajeroning carita
* Amanat : ya iku piwelinge panganggit marang kang maca carita iku
Bab-bab ing dhuwur iku diarani unsur intrinsik, kang tegesé unsur-unsur kang
== Tuladha
TAYUB MBAH JO
Jayus pancen aneh. Nanging dudu Jayus yèn ora aneh. Kaya kelakuane sing keri-keri iki. Dhèwèké pratélan penyiar radio. Oleh pérangan ngisi acara tayub mbah Jo. Wah ya gayeng. Wong pancen ya mumpuni medhar sabda. Sabda apa sing dibedhah? Sabda tayub !!....
Oleh sewulan anggone dadi penyiar tayub mbah Jo, acara iku dadi acara idola ing wewengkon Bojanagara. Jam rolas awan nganti jam loro. Pas usume wong-wong padha
“Caping nggunung punika nyariosaken salah setunggile pemudha anak nagari kang rumiyinipun kesrakat. Tumut berjuang. Manggen wonten ing dhusun-dhusun. Déning tiyang dhusun dipunopeni. Sedaya kebetahan pangan dicekapi. Kathik taksih dipunlindhungi nalika manggihi bebaya kanthi diampili capkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk
“O, akèh. Malah jaman saiki saya akèh. Coba eling-elingen sapa sing bengak-bengok nalika usum kampanye kae?”
“Wahh… lha yèn punika ngaten pun pedamelanipun ngoten ta, Mbah…”
Kaya mangkono pacelathon sadurungé gendhing tayub diputer. Mulane acara tayub mbah Jo
Ora nganti rong wulan jeneng Jayus ing désane ora kocap. Sing ana mung jeneng, Mbah Jo. Ing pasar. Ing koplakan dhokar. Ing warung-warung kopi sing dirembug mung mbah Jo. Tangga kiwa tengene yèn ditakoni Jayus pengarang surialis ngono, malah ora ngerti. Ngertine mung mbah Jo …. Mbah Jo…..
Nalika Jayus nembé mlaku liwat ngarep sawijiné Sekolah Dasar, dumadakan mak gruduk…. Ana bocah selawe ngebyuk dhèwèké. Ngundang jenenge nganggo mbah Jo…
Larik 30:
“Nggih, saged mawon, Bu Dhe. Ning kula tak ndaftar rumiyin nggih.”
“Mangga kula sarengi yèn ngaten, rak saged urut panggilane…”
“Pak bayan, nomer panggilan kula mang urutne kalih gadhahane, Mbah Jo, nggih. Awit kula
“Ooooalah iki ta, mbah Jo sing ing radio kae, bayan Kimun kandha sinambi noleh menyang, Jayus. Krungu tembung mbah Jo, wong-wong kang ngrubung ing papan kono banjur padha noleh.
“Pundi lho, Pak, mbah Jo- ne?”
Larik 40:
“Sampeyan kok nglarang-nglarang ki pernah apane?. Kono mbek kéné rak padha ae…”
“Pokoke ora bisa….aku luwih dhisik ngerti tekane …”
Akhire ibu-ibu kang padha
“Mpun sapunika ngaten mawon. Umpami dolotre ngaten dos pundi?”
“Mboten saged. Kula pun disemayani langkung rumiyin kok. Enak temen terus main lotre barang. Padhakne Togel pa-piye, Huh!!!,”
Larik 47:
Mbah Jo diseret déning ibu-ibu kang nembé gladhen mau menyang panggonan poto. Pun ngaten mawon, Mbah Jo wonten ing tengah, sing tiga linggih sandhinge. Déné lintune wonten ing wingkinge sami ngadek. Lho adil ta?”
“Lha dadose KTP mengke dos pundi?” sing arepe moto malih bingung.
“Pun ta sadados-dadose kula nggih purun. Anggere fotone sareng kalih, mbah Jo. Sebab kiyambake punika angger
“Dos pundi punika, pak Lurah?” sing moto protes menyang pak lurah.
“Wis turutana ae karepe ibu-ibu iku kareben marem.”
Larik 53:
“Fotone ketok sirahe thok cilik-cilik rak wis apik”
Temenan, sidane, Mbah Jo foto KTP dirubung Ibu-ibu. Ibu-ibu ngrubung mbah Jo sinambi poto KTP. Sadawane ratan kang dicatur déning wong-wong kampung ya mung iku. Mbah Jo dirubung ibu-ibu. Malah saya adoh nglanjak menyang tangga désa, kabare malih seje karo kenyataane. ------- Mbah Jo dirubung ibu-ibu nganti loyo…… nganti loyo mbah Jo diambungi ibu-ibu. Jare arep digawe poster tanggalan sing diwetokake pemancar radio sing nyiarake acara tayub Mbah Jo….
Kabar ngayawara mau, keprungu menyang kupinge boss perusahaan jamu tradhisional. Naluri bisnise
Pranyata poto mau wis tekan kacamatan. Ing kacamatan petugase uga bingung. ---------“Ana KTP kok potone mung sirah cilik-cilik iki piye?_____
“ Dilaporne pak camat ae, kéné gak bisa mutusi yèn KTP kaya ngene,” liyané menehi usul.
“Wis wenehna ae KTP iku, mandhak wonge ya wis genah ae. Yèn gelem ya kon padha poto manèh ae. Yèn ora ya wis ben…”
“Lha mengke dados masalah ta, Pak?”
“Ora-ora… sing ing poto iku rak kabèh lansia. Mung mbah Jo dhéwé sing isih gagah. Yèn mbah Jo
“Nggih, Pak…”
Pranyata, Mbah Jo dhéwé ya marem weruh asile potone. Dhèwèké mutusake yèn ora arepe njaluk dibaleni anggone poto. Bene iku ae. Sing bingung ya ben bingung. Mandhak ming foto ae kok dadi masalah ….
Larik 64:
gumun “Geneya? Ng ta?”
“Apa ora malah mundur? Sastrawan tulis malih dadi sastrawan lesan?”
“Apane sing mundur? Paling sing kandha kaya mangkono rak wong-wong tukang nggawe
“Sastra lesan apa bisa dadi sastra Cyber, Mas? Saiki rak jamane sastra Cyber?”
“Coba sing ngaku sastra Cyber mau nggawe-a pooling menyang internet utawa liyané. Pira jumlah pembacane? Ngko terus dibandhingake karo jumlah penggemarku. Wong-wong kae isane mung
“Karepmu?”
“Karepku kwalitas ya dipikirake. Nanging pasar kanggo kelangsungan uripé media kang dadi ajang kreatifitas direwangi mbudidaya kepriye amrih lestarine. Yèn kaya mangkono rak imbang ta?
“Sampeyan wani, Mas?”
“Geneya gak wani? Wong nyatane ya kaya mangkono?”
|