Fisika: Béda antara owahan

Konten dihapus Konten ditambahkan
c →‎Téyori fisika utama: ngganti tembung, replaced: Dimensi → Dhimènsi using AWB
Top4Bot (parembugan | pasumbang)
→‎Sajarah: ganti isi, replaced: arupi → wujud
Larik 86:
 
[[Gambar:Galileo by Passignano.jpg|thumb|left|[[Galileo Galilei]]]]
Ing awal [[abad kaping 17]], [[Galileo Galilei|Galileo]] mbikak panggunaan èkspèrimèn kanggé mesthèkaken kaleresan téyori fisika, ingkang dados kunci saking [[métodhe sains]]. Galileo ndamel formulasi lan kasil ngetés sapérangan hasil saking [[dinamika mékanik]], mliginipun [[Hukum Inert]]. Ing taun [[1687]], [[Isaac Newton]] nerbitaken [[Filosofi Natural Prinsip Matematika]], mènèhi panjelasan ingkang cetha lan téyori fisika ingkang suksès: [[Hukum Gerak Newton]], ingkang arupiwujud sumber saking [[mekanika klasik]]; lan [[Hukum Gravitasi Newton]], ingkang njelasaken [[gaya dhasar]] [[gravitasi]]. Kekalih téyori punika cocog ing èkspèrimèn. Prisipipun uji nglebetaken sapérangan téyori ing dinamika fluid. Mékanika klasik dipunkembangaken ageng-agengan déning [[Joseph-Louis de Lagrange]], [[William Rowan Hamilton]], lan sanèsipun, ingkang nyiptaaken formula, prinsip, lan hasil énggal. [[Hukum Gravitasi]] miwiti babagan [[astrofisika]], ingkang nggambaraken [[fenomena|fénoména]] [[astronomi]] nggunaaken téyori fisika.
 
Kawit [[abad kaping 18]] lan salajengipun, [[termodinamika]] dipunkembangaken déning [[Robert Boyle]], [[Thomas Young]], lan kathah sanèsipun. Ing taun [[1733]], [[Daniel Bernoulli]] nggunaaken argumen [[statistika]] wonten ing mékanika klasik kanggé nurunaken hasil termodinamika, miwiti babagan [[mekanika statistik]]. Ing taun [[1798]], [[Benjamin Thompson]] nedahaken konversi makarya [[mekanika]] tumuju ing [[panas]], lan ing taun [[1847]] [[James Joule]] nyataaken kukum konservasi [[ènergi]], wonten ing wujud panas ugi ing ènergi mekanika.