Atom: Béda antara owahan
Konten dihapus Konten ditambahkan
→Sajarah: +2 paragraf |
→Sajarah: +2 paragraf |
||
Larik 111:
| title=J.J. Thomson | publisher=Nobelprize.org
| accessdate=2007-12-20 }}</ref> Thomson percaya yèn èlèktron-èlèktron kadhistribusi sacara rata ing saindhenging atom, lan muatan-muatané diseimbangaké déning anané lautan muatan positif ([[modhèl pudhing prem]]).
Nanging nalika taun 1909, para panliti ing sangisoré arahan [[Ernest Rutherford]] némbakaké ion helium menyang lembaran tipis emas, lan nemokaké yèn sebagéan cilik ion kasebut dipantulaké kanthi pojok pantulan kang luwih lancip saka apa kang diprédhiksikaké déning téori Thomson. Rutherford banjur ngajokaké pendhapat yèn muatan positif sawijining atom lan akèh-akèhé massané kakonsèntrasi ing inti atom, kanthi èlèktron kang ngupengi inti atom kayadéné planèt ngupengi srengéngé. Muatan positif ion helium kang ngliwati inti padhet iki kudu dipantulaké kanthi pojok pantulan kang luwih lancip.
Nalika taun 1913, nalika lagi èkspèrimèn kanthi asil prosès [[paluruhan radhioaktif]], [[Frederick Soddy]] nemokaké yèn ana luwih saka sakjenis atom ing saben posisi tabèl périodhik.<ref>{{cite web
| url=http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1921/soddy-bio.html
| title=Frederick Soddy, The Nobel Prize in Chemistry 1921
| publisher=Nobel Foundation
| accessdate=2008-01-18
}}</ref> Istilah [[isotop]] banjur diciptakaké déning [[Margaret Todd]] minangka jeneng kang trep kanggo atom-atom kang béda nanging arupa sawijining unsur kang padha. J.J. Thomson sabanjuré nemokaké tèknik kanggo misahaké jenis-jenis atom kasebut lumantar asil kerjané ing gas kang kaionisasi.<ref>{{cite journal
| last=Thomson | first=Joseph John
| title=Rays of positive electricity
| journal=Proceedings of the Royal Society
| year=1913 | volume=A 89 | pages=1–20
| url=http://web.lemoyne.edu/~giunta/canal.html
| accessdate=2007-01-18 }}</ref>
[[Gambar:Bohr Model.svg|right|thumb|200px|[[Modhèl atom Bohr|Modhèl atom hidrogen Bohr]] kang nudhaké lumpatan èlèktron antarané orbit-orbit tetep lan mancaraké ènèrgi [[foton]] kanthi frékuènsi tinentu.]]
Sauntara iku, nalika taun 1913 fisikawan [[Niels Bohr]] nglakokaké kajian ulang modhèl atom Rutherford lan ngajokaké pendhapat yèn èlèktron-èlèktron ana ing orbit-orbit kang kakuantisasi sarta bisa mlumpat saka sawijining orbit menyang orbit liyané, senajan mangkono ora bisa kanthi bébas muter spiral mlebu utawa metu jroning kahanan transisi.<ref>{{cite web
| last=Stern | first=David P. | date=May 16, 2005
| url=http://www-spof.gsfc.nasa.gov/stargaze/Q5.htm
| title=The Atomic Nucleus and Bohr's Early Model of the Atom
| publisher=NASA Goddard Space Flight Center
| accessdate=2007-12-20 }}</ref> Sawijining èlèktron kudu nyerep utawa uga mancaraké sapérangan ènèrgi tinentu kanggo bisa nglakokaké transisi antarané orbit-orbit kang tetep iki. Yèn [[cahya]] saka matèri kang dipanasaké mancar lumantar prisma, dhèèwèké ngasilaké sawijining [[spèktrum]] multiwerna. Paningalan garis-garis spèktrum tinentu iki kasil dijlèntrèhaké déning téori transisi orbital iki.<ref>{{cite web
| last=Bohr | first=Niels | date=December 11, 1922
| url=http://nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1922/bohr-lecture.html
| title=Niels Bohr, The Nobel Prize in Physics 1922, Nobel Lecture
| publisher=The Nobel Foundation
| accessdate=2008-02-16 }}</ref>
== Komponèn-komponèn atom ==
| |||