Ruhollah Khomeini: Béda antara owahan

[[Sayyid]] '''Ayatollah Ruhollah Khomeini''' ({{lahirmati|[[Khomein]], [[Provinsi Markazi]]|24|9|1902|[[Teheran]], [[Iran]]|3|6|1989}}) iku tokoh [[Révolusi Iran]] lan arupa [[Pamimpin Agung Iran]] pisanan. Lair ing [[Khomeyn]], [[Iran]]. Panjenengané sinau [[teologi]] ing [[Arak, Iran|Arak]] lan banjur ing [[kutha suci]] [[Qom]], ing ngendi panjenengané njupuk papan manggon netep lan wiwit mbangun dhasar [[pulitik]] kanggo nglawan keluwarga [[karajan]] [[Iran]], khususé [[Shah Mohammed Reza Pahlavi]]. Uji utama pisanané – lan rasa pulitik pisanan sing sabeneré – teka taun [[1962]] nalika pamaréntahan [[Shah]] kasil antuk [[rancangan undang-undang|RUU]] sing ngesokaké sapérangan kakuwasaan marang dhéwan [[provinsi]] lan [[kutha]]. Sapérangan pengikut Islam kabotan marang perwakilan sing lagi dipilih lan ora diwajibaké sumpah marang [[al-Qur'an]] nanging ing saben tèks suci sing dipilih. Khomeini migunakaké kanepson iki lan ngatur pamogokan ing saindhenging [[negaranagara]] sing njalari panolakan marang RUU iku.

Khomeini migunakaké posisi sing kuwat iki kanggo medharaké [[khotbah]] saka Faiziyveh School sing ndakwa negaranagara kolusi karo [[IsraelIsraèl]] lan nyoba "ndhiskreditaké al-Qur-an." Panyekelané sing ora kaéndhani déning pulisi rahasia Iran, [[SAVAK]], mancing karusuhan gedhèn lan réaksi kakerasan sing biasa déning pihak kaamanan sing njalari patining èwonan wong.

Khomeini terus susah sakwéné taun-taun sabanjuré lan nalika pèngetan pisanan karusuhan pasukan Shah mlaku nuju [[kutha]] Qom, nahan [[Imam]] sadurungé dikirim menyang pambuangan ing [[Turki]]. Panjenengané manggon sedhéla ing kana sadurungé pindhah menyang [[Irak]] ing ngendi nerusaké pagolakan kanggo ambruké rézim Shah. Taun [[1978]] pamaréntahan Shah njaluk Irak kanggo ngusir panjenengané saka [[Najaf]], banjur panjenengané nuju [[Paris]], sauntara iku profilé ngrembaka minangka refleksi langsung lèngsèré Shah. <!--Peringatan menggelikan yang terkemudian di Persepolis mulai grate dengan orang banyak dan menyusul rangkaian kekacauan keluarga Shah meninggalkan negeri pada [[Februari]] [[1979]], meratakan jalan untuk kembalinya Khomeini dan 'Permulaan Revolusi Islamnya'. Disambut ratusan ribu rakyatnya di [[bandara]] dan ribuan lebih lanjut yang berjajar sepanjang jalan kembali ke Teheran. Ayatollah sudah sepantasnya memandang Iran sebagaimana dirinya, dan Khomeinipun menjadi pemimpin spiritual. Teheran menjadi kursi kekuatan, jauh dari jantung kota Qom.

<br {{clear="all">}}

<br {{clear="all">}}