Kimia medis lan kimia farmasi ya iku disiplin ilmu ing cabang kimia, utamané kimia organik sintetik, lan farmakologi lan macem-macem spesialisasi biologis liyané, sing ana gandhengané karo desain, sintesis kimia lan pangembangan kanggo pasar agen farmasi, utawa molekul aktif bio ( obat-obatan ). [1] [2]

Kimia medis ngupayakaké ngembangaké agen terapi. Pharmacophore model saka benzodiazepine situs naleni ing reseptor GABAA

Senyawa sing digunakaké minangka obat asring senyawa organik, sing asring dipérang dadi kelas molekul molekul organik cilik (kayata, atorvastatin, fluticasone, clopidogrel ) lan " biologik " ( infliximab, eritropoietin, glargine insulin ), sing pungkasan asring nyiyapaké protein kanggo protein ( antibodi alami lan rekombinan, hormon lsp. ). Senyawa anorganik lan organometalik uga migunani minangka obat (kayata lithium lan agen adhedhasar platinum kayata lithium carbonate lan cisplatin uga gallium ).

Utamané, kimia medis ing praktik sing paling umum - fokus ing molekul organik cilik - kalebu kimia organik sintetik lan aspek produk alami lan kimia komputasional sing ana gandhengané karo biologi kimia, enzimologi lan biologi struktural, kanthi tujuan kanggo nemokaké lan pangembangan anyar agen terapeutik. Sacara praktis, kalebu aspek kimia saka identifikasi, lan banjur perubahan sintetis sistematis kanggo entitas kimia anyar supaya cocog kanggo panggunaan terapeutik. Iki kalebu aspek sintetis lan komputasional ing panélitian obat-obatan lan agen sing ana ing pangembangan sing ana gandhengané karo bioaktivitas (kegiatan lan sifat biologis), yaiku ngerti hubungan struktur-kegiatan (SAR). Kimia farmasi difokusaké ing aspek kualitas obat-obatan lan tujuané njamin kesehatan kanggo tujuan produk obat. [3]

Ing antarmuka biologis, kimia medis nggabungaké kanggo mbentuk set ilmu sing paling interdisipliner, menehi empasis organik, fisik, lan komputasional ing jejere area biologis kayata biokimia, biologi molekuler, farmakognosis lan farmakologi, toksikologi lan kedokteran hewan lan obat -obatan manungsa; iki, kanthi manajemen proyek, statistik, lan praktik bisnis farmasi, kanthi sistematis ngawasi ngganti agen kimia sing diidentifikasi kayata sawise formulasi farmasi, dheweke aman lan efektif, mula cocog kanggo digunakaké kanggo ngobati penyakit.

Paripustaka besut

  1. Andrew Davis; Simon E Ward, èd. (2015). Handbook of Medicinal Chemistry: Principles and Practice Editors. Royal Society of Chemistry. doi:10.1039/9781782621836. ISBN 978-1-78262-419-6.
  2. Roland Barret (2018). Medicinal Chemistry: Fundamentals. London: Elsevier. ISBN 978-1-78548-288-5.
  3. Roughley, S. D.; Jordan, A. M. (2011). "The Medicinal Chemist's Toolbox: An Analysis of Reactions Used in the Pursuit of Drug Candidates". Journal of Medicinal Chemistry. 54 (10): 3451–79. doi:10.1021/jm200187y. PMID 21504168.