Paramasastra Jawa: Béda antara owahan

'''Paramasastra basa Jawa''' iku ngèlmu [[tatawewaton basa]]bab lanpanulis [[sastra]],sarta utamanétatananing tetembungan ing [[basa Jawa]].<ref>s.v. Bausastra Poerwadarminta (1939)</ref> Wis akèh kitab kang nganggo irah-irahan "''Paramasastra''" kang dianggit déning sawetara pujangga. [[Tembung]] iki dijupuk saka rong tembung ''parama'' (tata basa) lan ''sastra''. TataLoro-loroné basatembung Jawaiki akèh njupukkasilih saka [[Sansekerta]]basa Sangskreta. TataTembung basa''parama'' ikiiku katurunakétegesé manèhsing déningdhuwur [[Panini]].dhéwé, Ingkamangka jaman''śāstra'' Jawaiku anyartegesé ngèlmu, [[Ranggawarsita]]kitab ugasuci, gawébuku, [[Seratkawruh Paramasastrautawa Jawi]]sembanga kangtulisan umuméutawa digunaaké saikiaksara.<ref>s.v. Bausastra Zoetmulder (1982)</ref>

Tata pikir [[wong]] Jawa wiwit jaman biyèn wis meruhi anané "cipta-rasa-karsa". Dhèskripsi filsafat bab basa dumadi saka tataran "madubasa-madurasa-madubrata" sing nyakup "purwa-madya-wasana". Madubasa, iku kawruh bab sopan-santun lan adat-istiadat nalika migunakaké basa. Madurasa, iku ngenani tepasalira, tepa-tepi, unggah-ungguh, éguh-tangguh, tuju-panuju, empan-papan, kala-mangsa lan duga-prayoga. Déné madubrata, ngenani bab éling lan waspada, nawung kridha lan pangastuti.<ref>'''''Paramasastra Basa Jawa''''', Dr. Aryo Bimo Setiyanto, SH, Panji pustaka Yogyakarta ISBN 979-25-2732-X</ref>