Hoé: Béda antara owahan

Tradisi dhahar daging lan ulam mentah ing Ujung Korea dipunprakirakaken dipuntepangaken déning tiyang Cina nalika wiwitan periode [[Tiga Kerajaan Korea]] (57 SM—668 AD). Saking kitab [[Analek Konfusius|Analek]] karyanipun [[Kong Hu Cu (filsuf)|Kong Hu Cu]] asal abad kaping 1 SM dipunserat , "Ampun dhahar dumugi nelasaken ingkang alus. Ampun dhahar dumugi nelasaken tugelan ingkang paling saé ({{lang|zh|食不厭精，膾不厭細}}).<ref>http://www.confucius.org/lunyu/indonesian/indonesian_nd1008.htm Lun Yu Bab 10 Ayat 8</ref> Istilah ''[[kuai (dhaharan)|kuai]]'' (膾) wiwitanipun ateges irisan ulam mentah utawi irisan daging kados daging sapi lan daging wedhus. Ananging saking jaman [[Dinasti Qin]] lan [[Dinasti Han]], istilah punika namung ateges ulam mentah. Bibar [[Buddhisme]] mekar wonten ing Korea wiwit saking periode tengahan Tiga Kerajaan Korea dumugi pungkasan [[Dinasti Goryeo]] (918–1392), mateni kéwan kanggé dipundamel dhaharan punika kalebet pérangan ingkang kedah dipunsingkiri Awit saking punika, rakyar nilaraken kabiasaan dhahar ''hoe'' sesarengan lan boten malih konsumsi daging. Dhaharan punika dipunsajèkaken malih bibar lunturipun prabawa Buddhisme ing pungkasan periode Goryeo. Nalika ing masa [[Dinasti Joseon]], kerajaan njunjung kanthi inggil piwulang [[Konfusianisme]], saéngga ''hoe'' kondhang malih minangka dhaharan tiyang Korea.<ref name="Hankyorye">{{cite news|url=http://h21.hani.co.kr/section-021087000/2003/07/021087000200307160468051.html |title=공자 사모님 힘드셨겠네 |publisher=[[The Hankyoreh]] |date=16 Juli 2003 |author=Kim Hak-min (김학민) |language=basa Korea}}</ref>

 

* [[Yee sang]]