Codex Sinaiticus: Béda antara owahan

Konten dihapus Konten ditambahkan
Top4Bot (parembugan | pasumbang)
c Bot: Panggantèn teks otomatis (-\bPirsani ugi\b +Ugi pirsani)
Top4Bot (parembugan | pasumbang)
→‎top: éjaan: satunggalipun, mujudaken, désa, manungsa, replaced: setunggal → satunggal (3)
Larik 5:
''Codex Sinaiticus'' dipunpanggihaken déning [[Constantin von Tischendorf]] nalika lelampahanipun ingkang kaping tiga nuju [[Biara Santa Katarina, Gunung Sinai|Biara Santa Katarina]], ing [[Gunung Sinai]], [[Mesir]], [[1859]]. Lelampahanipun ingkang sepisanan lan kaping kalih, ngasilaken pamanggihan cuwilan-cuwilan naskah saking [[Prajanjian Lawas]], sapérangan ing antawisipun asalipun saking ''tempat sampah''. Tsar [[Alexander II saking Rusia|Alexander II]] saking [[Rusia]] lajeng mréntah panjenenganipun kanggé pados naskah-naskah sanès, ingkang dipunpitadosi tasih saged dipunpanggihaken ing biara Sinai punika.
 
Cariyos kepripun Von Tischendorf manggihaken naskah manuskrip punika, ingkang ngandhut sebagéyan ageng kitab Prajanjian Lawas lan sadaya kitab Prajanjian Énggal, mèmper kaliyan cariyos satunggiling roman. Von Tischendorf dumugi biara punika tanggal [[31 Januari]]; nanging panylidhikanipun boten ngasilaken punapa-punapa. Tanggal [[4 Februari]], panjenenganipun sampun mutusaken kanggé wangsul tanpa pikantuk asil lelampahanpun. "Mila ing dinten punika, nalika saweg mlampah-mlampah kaliyan kepala biara, panjenenganipun nggetuni kagagalanipun. Sasampunipun wangsul saking mlampah-mlampah, Von Tischendorf manggihi sang biarawan malih dhateng kamaripun lan ing mrika sang biarawan nedahaken satunggiling salinan naskah ingkang dipunsebut minangka salinan naskah ''Septuaginta'' ingkang dipun gadhahi déning biarawan punika. Naskah manuskrip punika dipun bungkus salembar kain lan nalika gulungan dipun bukak, Von Tischendorf ugi kagèt lan rumaos gambira amargi inggih punika dhokumèn ingkang dipun pados-padosi sauntawis panjenenganipun sampun katelasan pangajeng-ngajeng kanggé manggihaken dhokumèn wau. Tujuanipun inggih punika kanggé njangkepi potongan ''Septuaginta'' ingkang panjenengan panggihaken taun [[1844]] lan ingkang panjenenganipun wedharaken arupi naskah [[perkamen]] Yunani awangun ''[[codex]]'' ([[buku]]) ingkang paling tuwa. Nanging boten namung punika kémawon ingkang panjenenganipun panggihi, panjenenganipun ugi manggihaken setunggalsatunggal salinan kitab Prajanjian Ènggal Yunani ingkang jangkep, boten kirang setunggalsatunggal kaca utawi setunggalsatunggal paragraf kémawon." Mila sasampunipun négosiasi radi dangu, Von Tischendorf pikantuk naskah ingkang ''berharga'' sanget punika lan ngintunaken dhumateng Tsar Alexander II ing Rusia ingkang sanget ngregani. Salajengipun Tsar mréntah kanggé nerbitaken naskah punika ing wangun [[faksimile]] supados seratan kuna punika saged langsung dipunkatingalaken dhumateng khalayak ingkang langkung ramé.
 
Sedaya naskah awangun codex punika kapérang saking 346 1/2 kaca [[folio]], lan dipun serat salebeting sekawan kolom. Saking sadaya folio punika 199 ngamot tèks kitab Prajanjian Lawas lan 147 1/2 tèks kitab Prajanjian Énggal. Kitab-kitab Prajanjian Énggal dipun susun kados mekaten: sekawan Injil, [[Serat-serat Rasul Paulus]], [[Para Rasul]], [[Serat-serat Katulik]] (''Catholic Epistles''), lan [[Kitab Wahyu]]. Éwadéné sapérangan bagéyan saking kitab [[Purwaning Dumadi]] lan [[Wilangan]] salajengipun dipun panggihaken lan dipun jilid ing buku-buku ingkang sanès, para biarawan lajeng ngintun dhumateng Von Tischendorf. Nanging déning pangurus biara sapunika ''Codex'' punika dipun anggep dipun dhusta.