James Franck: Béda antara owahan

'''James Franck''' ({{lahirmati||26|8|1882||21|5|1964}}) inggih punika salah satunggaling [[fisikawan]] [[Jerman]] ingkang pikantuk Penghargaan NobelNobèl bidangbabagan Fisika sesarengan kaliyan [[Gustav Ludwig Hertz]] taun [[1925]] kanggé "penemuan" kekalihipun ing hukum ingkang nemtokaken dapak [[elektron]] tumrap [[atom]].<ref>http://www.spartacus.schoolnet.co.uk/SCfranck.htm</ref>

James Franck miyos wonten ing kutha [[Hamburg]], [[Jerman]]. Piyambakipun sinau [[kimia]] antawis satunggal taun wonten ing [[Universitas Heidelberg]], lan salajengipun sinau [[fisika]] wonten ing [[Universitas Berlin]], ing pundi piyambakipun pikantuk gelar dhoktor taun [[1906]]. Nalika taun [[1911]], piyambakipun pikantuk kedudukan dosen [[fisika]] wonten ing Universitas Berlin, ing pundi piyambakipun tetep wonten ing mrika dumugi taun [[1918]]. Antawis taun [[1912]]-[[1914]], Franck makarya kanthi intensif babagan [eksperimen Franck-Hertz kaliyan [[Gustav Ludwig Hertz]]. Riset punika madosi saperlu nliti tingkat energi atom kanthi ékspériméntal. Panalitén punika minangka penegasan wigati babagan [[modelmodhèl atom (Bohr)|modelmodhèl atom Bohr]], kaliyan [[elektron]] ingkang ngubengi inti atom kaliyan energi spesifik lan diskret. Franck kaliyan Hertz mbuktikaken bilih atom namung saged nyerap energi wonten ing jumlah tartamtu.<ref>http://www.britannica.com/EBchecked/topic/216901/James-Franck</ref>

Nalika taun [[1925]], Franck pikantuk Hadhiah NobelNobèl Fisika, ingkang dipuntampi sesarengan kaliyan Hertz, kanggé pakaryanipun wonten ing bidangbabagan [[fisika kuantum]]. [[Mekanika kuantum]] inggih punika teori fisika fundamental ingkang nambahi jembar, ngleresaken lan manunggalaken [[mekanika Newton]] lan [[elktromagentisme Maxwell]], wonten ing tingkat atom lan subatom. Franck lan Hertz ngamati obahan elektron bebas wonten ing manéka jinis gas lan prabawa ingkang wonten ing elektron punika wonten ing fungsi atom.

Nalika taun [[1935]], Franck wangsul malih dhateng [[Johns Hopkins University]] minangka Profesor Fisika. Piyambakipun ninggalaken kedudukan punika taun [[1938]], saperlu nampi gelar [[profesor]] wonten ing kimia fisika ing [[Universitas Chicago]]. Nalika taun [[1947]], [[University of Chicago]] maringi Franck jabatan [[profesor emeritus]]. Dumugi ing taun [[1956]], Franck terus makarya wonten ing [[Chicago]] minangka Kepala Grup Riset Fotosintesis. Iinggih punika ketua Komite Permasalahan Pulitik dan Sosial ingkang gegayutan kaliyan bom atom; ingkang kalebet [[Donald J. Hughes]], [[J. J. Nickson]], [[Eugene Rabinowitch]], [[Glenn T. Seaborg]], [[J. C. Stearns]] lan [[Leo Szilard]]. Komite punika misuwur amargi pangumpulan “Laporan Franck”, dipunpungkasaken tanggal [[11]] [[Juni]] [[1945]], ingkang minangka ikhtisar saking perkawis-perkawis ingkang gegayutan kaliyan lamaran militermilitèr dhateng bom atom. Wonten ing laporan punika, Franck ndésak Departemen Perang migunakaken senjata wonten ing lokasi ingkang boten wonten penghuninipun utawi maringi pengetan dhateng mungsuh sadéréngipun ngluncuraken bom.<ref>http://www.nuclearfiles.org/menu/library/biographies/bio_franck-james.htm</ref>

Kejawi pikantuk Hadhiah NobelNobèl, piyambakipun dipunanugrahi Medali Max Planck saking Masyarakat Fisika Jerman taun [[1951]]. Nalika taun [[1955]], kanggé karyanipun babagan [[fotosintesis]], Franck pikantuk Rumford Medal saking [[American Academy of Arts and Sciences]]. Pungkasanipun, taun [[1964]], piyambakipun dipunangkat minangka Anggota Asing [[Royal Society]] ing [[London]].

{{NobelNobèl Fisika}}

[[Kategori:Pamenang Bebungah NobelNobèl bidangbabagan Fisika]]

[[Kategori:Tokoh Jerman pemenang Hadiah NobelNobèl]]