Mukamad: Béda antara owahan

'''Muhammad''' ([[Basa Arab|Arab]]: {{lang|ar|محمد}}), ing sawetara basa sinebut ''Mohammad'', ''Mohammed'', utawa ''Mahomet''. Ing basa Arab, ''Muhammad'' iku artinetegesé ''wong kang pasisirs pinuji''. Sadurungé, durung ana manungsa kang nganggo jeneng iki. Amarga pinercaya dadi rasul pungkasan, mula uga sinebut ''Rasulullah'' (Rasul Allah). Muhammad iku dipercaya nggawa ajaran agami [[Islam]] lan dadi panutan [[muslim]] (wong kang milih Islam dadi agamané). Manut sajarah, Muhammad lair ing taun [[570]] [[Masehi]] ing [[Mekkah]] ingkang nami ramanipun Abdullah lan sedaséda ing titi mangsa [[8 Juni]] [[632]] Masehi ing [[Madinah]].

"Muhammad" jroningsajeroning [[basa Arab]] maknané "sing pinuji". [[Muslim]] percaya yèn ajaran Islam sing diasta déning Muhammad arupa nyampurnani agama-agama sing diasta déning nabi-nabi sadurungé. Kaum Muslim ngaturi kanthi gelar '''''Rasul Allāh''''' (رسول الله), lan nambahaké kalimat ''Shalallaahu 'Alayhi Wasallam'' (صلى الله عليه و سلم, sing maknané "muga-muga Allah maringi kabagjan lan kasalametan marang panjenegané"; sing kerep dicekak dadi "S.A.W" utawa "SAW"). Saliyané iku [[Al-Qur'an]] jroningsajeroning [[Surat As-Saff]] (QS 61:6) nyebut Muhammad kanthi jeneng "'''Ahmad'''" ('''أحمد'''), sing jroningsajeroning basa Arab uga duwé makna "pinuji".

{{utama|Maulud Nabi Muhammad}}

Para panulis ''sirah'' ([[biografi]]) Muhammad umumélumrahé sarujuk yèn Muhammad bin Abdullah iku lair ing [[Taun Gajah]], ya iku taun [[570]] Masehi.Diarani taun gajah kèrana nalika Muhammad lair iku ana kedadian yèn ka'bah arèp di ancurke karo tèntara gajah séng di pimpin karo rajané ya iku rajaratu Abrahah, nanging kèdadian kui ora sida amèrga gusti Allah ngutus manuk séng jènèngè Ababil supaya mudun saka langit karo gawa watu kèrikil séng di jikuk saka nèraka supayané dibalangké maréng tèntara gajah mau. Muhammad miyos ing kutha Mekkah, sisih kidul Jazirah Arab. Nalika iku, Arab isih klebu panggonan sing durung maju, adoh saka pusatpunjer niaga, seni, utama ilmungèlmu. Ramané, [[Abdullah bin Syaibah|Abdullah]]<ref>Abdullah bin [[Syaibah bin Hâsyim|Abdul-Muththalib]] bin [[Hâsyim bin Abdul-Manâf|Hâsyim]] bin [['Abd al-Manâf bin Qushay|'Abd al-Manâf]] bin [[Qushay bin Kilab|Qushay]] bin Kilab bin Murrah bin Ka'b.</ref>, tilar donya ing marganing niaga nalika ing [[Yatsrib]] kamangka Muhammad isih anèng jroningsajeroning kandhungan. Ingkang rama marisaké unta lima, domba, lan budhakbatur tukon wadon sing jenengé [[Ummu Aiman]] sing samengko nggulawentah Nabi.<ref name="ar-Risalah">Subhani, Ja'far. ''Ar-Risalah: Sejarah Kehidupan Rasulullah SAW''. Jakarta: Penerbit Lentera, 2002. ISBN 979-8880-13-7</ref>

Ing umur enem taun, ibuné - [[Aminah binti Wahab]] - ngajak menyang [[Yatsrib]] ([[Madinah]]) tilik sedulursadulur karo nyekar ing saréyan ingkang rama. Nalika pas mulih, ingkang ibu dhawah gerah. Sawetara dina sabanjuré, [[Aminah binti Wahab|Aminah]] tilar donya ing Abwa' sing panggonané ora adoh saka [[Yatsrib]]. Aminah dikubur ing kana.<ref name="Lings">Lings, Martin. ''Muhammad: Kisah Hidup Nabi berdasarkan Sumber Klasik''. Jakarta: Penerbit Serambi, 2002. ISBN 979-3335-16-5</ref> Sawisé ditinggal ibu,Muhammad dijaga simbah, [[Abdul Muththalib]].