Ing [[taun 1987]], ditandatangani [[Protokol Montreal]], salah sijiné perjanjen kanggo nglindungi tumorapé lapisan ozon. [[Protokol]] iki sak banjure ''diratifikasi'' déning 36 [[nagara]] kalebu [[Amerika Sarekat]]. Pelarangan total tumprapé panggunaan [[CFC]] taun 1990 diusulaké déning komunitas [[eropa]] ing [[taun 1989]], kang uga disetujui déning [[PresidenPrésidhèn]] [[AS George Bush]]. Ing [[Desember]] [[1995]], luwih saka 100 nagara setuju kanggo sacara bertahap ngendeg produksi [[pestisida metil bromida]] ing nagara-negra maju. Bahan iki diperkirakaké bisa ngakibataké kurangé lapisan ozon nganti 155 ing [[taun 200]]. ''CFC'' Ora diproduksi manèng ing nagara maju ing sekitar [[taun 1995]] lan dimandeggaké sacar bertahap ing nagara berkembang nganti [[taun 2010]]. [[Hidrofluorokarbon]] utawa [[HCFC]], kang luwiih sitik nyebapaké rusaké lapisan ozon ''CFC'', digunakaké sawetara minangka gantiné ''CFC'', saéngga [[taun 2020]] ing nagara maju lan 2016 ing nagara berkembang. Kanggo ngerteni muduné ozon sacara global, ing [[taun 1991]] [[National Aeronautics and Space Administration]] ([[NASA]]) ngluncurake [[Satelit Peneliti Atmosfer]]. satelit kanti bobot 7 ton iki ngorbit ing keduwuran 600 km kanggo ngukur variasi ozoning pira-pira keduwurann lan nyediakaké gambaran jelas pertama babagan [[atsmofer]] ing duwur.<ref name="Bernadette West 1998"/>
