'''Skala Mohs''' ya iku skala pangukuran kang dipigunakaké kanggo ngukur tingkat kakerasan (atos empuké) sawijining [[mineral]]. Skala iki ditemokakétinemu déning [[mineralogis]] [[Jerman]], [[Friedrich Mohs]] taun [[1812]]. Mohs ndèfinisèkaké 10 tingkatan kakerasan mineral, kang wektu iku wis ditemokakétinemu kabèh kajaba [[watu permata]]. Skala iku nuduhaké 1 kanggo kang "paling empuk" lan 10 kanggo kang "paling atos". Kakerasan sawijining bahan diukur kanthi golèk bahan paling atos kang bisa digorès déning bahan kang diukur, lan/utawa bahan paling empuk kang bisa nggorès bahan kang diukur. Contoné, yèn sawijining bahan bisa digorès déning[[apatit]] nanging ora bisa digorès déning [[fluorit]], tingkat kakerasan bahan kasebut ing skala Mohs ya iku 4,5.
Tabel ing ngisor iki nuduhaké perbandingan karo kakerasan mutlak kang diukur nganggo [[sklerometer]].
