Seminari: Béda antara owahan

Senadyan tujuan utama seminari ya iku nyiapaké lan nglengkapi mahasiswané kanggo pelayanan kaagamaan ing [[gréja]] utawa [[sinagoga]], ana uga wong-wong sing sinau mung amarga péngin lewih nyinaoni kawruh kaagamaané utawa njerokaké kauripan spiritualé. Lulusan seminari ana uga sing makarya ing bidangbabagan-bidangbabagan liya ing sanjabaning pelayanan ing gréja utawa sinagoga, kayata upamané minangka [[pekerja sosial]], guru, lan liya-liyané.

Ngèlingi tujuan pendhidhikan sawijining seminari ya iku nyiapaké sawijining wong kanggo nglakoni pelayanan kaagamaan, mula program pendhidhikané biasané dipusataké ing patang bidangbabagan, ya iku: pembinaan kepribadian, pembinaan spiritual, pembinaan akadhemik, lan pembinaan pastoral.

Pembinaan kepribadian dimaksudaké kanggo nyiptakaké pribadi pelayan bidangbabagan kaagamaan sing mateng saka segi émosional, jasmani, lan rohani.

Pembinaan akadhemik diantuki kanthi panyerakan èlmiyah marang manéka segi èlmu téologi. Peserta dhidhik sinau ngenani perkembangan èlmu téologi saka abad-abad pisanan tekan jaman sing mutakhir. Murid-murid mau uga sinau manéka studi téologi sing berkembang ing manéka papan ing donya, klebu sajroningsajeroning kontèks studiné dhéwé.

Pambinaan pastoral dimaksudaké kanggo nyiapaké peserta dhidhik kanthi kelantipan panggembalaan sing dibutuhaké déning sawijining rohaniwan/wati. Manéka seminari mbekeli mahasiswa-mahasiswiné mawa kelantipan sajroningsajeroning mahami manungsa minangka pribadi (liwat èlmu [[psikologi]]) lan manungsa sajroningsajeroning lingkungané (liwat èlmu [[sosiologi]]-[[antropologi]]).

[[Kategori:Istilah jroningsajeroning Gréja Katulik Roma]]