Hedonisme: Béda antara owahan

==EtimologiÈtimologi==

Hedonisme tuwuh ing wiwit sejarahsajarah filsafat sawatawis [[taun 433 SM]].<ref name="Bertens"/> Hedonisme karep mangsuli pitakenan [[filsafat]] "punapa ingkang dados punika ingkang saesaé kanggé manungsa ?" <ref name="Bertens"/> punika dipunwiwiti kaliyan Sokrates ingkang nangkletaken babagan punapa ingkang dados kasunyatanipun dados ancas pungkasan manungsa .<ref name="Bertens"/> Lalu [[Aristippos]] saking [[Kyrene]] [[(433-355 SM)]] mangsuli manawi ingkang dados sapunika ingkang saesaé kanggé manungsa inggih punika kabungahan .<ref name="Bertens"/> Aristippos maparaken manawi manungsa ing masa alitipun asring madosi kabungahan lan manawi boten ngayuh, manungsa punika badhé madosi sesuatu ingkang sanès punika. Pandangan babagan 'kabungahan' (hedonisme) punika dipunlajengaken tiyang [[filsuf]] Yunani ingkang asmanipunnamanipun [[Epikuros]] [[(341-270 SM)]].<ref name="Bertens"/> Miturut, tindakan manungsa ingkang madosi kabungaha inggih punika kodrat alamiah.<ref name="Bertens"/> Manawi mekatenmakaten, hedonisme [[Epikurean]] langkung amba manawi boten nyakup kabungahan rohani kemawon—kadasta Kaum Aristippos--, manawi kabungahan rohani ugi, kadasta kawatesan jiwa saking keresahan.<ref name="Bertens"/>

[[Aristippus saking Kyrene]] inggih punika tiyang [[filsuf Yunani]] ingkang nyinaoni ajaran-ajaran [[Protagoras]].<ref name="Zeller">Eduard Zeller.1957, Outlines of the History of Greek Philosophy. New York: Meridian Books. Hlm. 129-133.</ref> Ini dilakukannya selama berada di kota asalnya, yaitu [[Kyrene]], [[Afrika Utara]].<ref name="Zeller"/> Aristippus lajeng madosi [[Sokrates]] lan njalin gegayutan ingkang saesaé kaliyan.<ref name="Zeller"/> Saksampune Sokrates wafat, [[Aristippos]] tampil dados [["Sofis"]] lan dados guru profesional ing [[Atena]].<ref name="Zeller"/> Lajeng ing Kyrene piyambakipun madekakr sekolah ingkang dipunasmani [[''Cyrenaic School'']] ingkang punika salah satunggaling sekolah [[Sokratik]] ingkang boten dominan.<ref name="Zeller"/><ref name="Avey">Albert E. Avey.1954, Handbook in the History of Philosophy. New York: Barnes & Noble, Inc. Hlm. 23.</ref> Sekolah punika ngaos perasaan-perasaan minangka kasunyatan ingkang leres ing salebeting gesang .<ref name="Zeller"/> Kabungahan inggih punika sae—kalebetsaé—kalebet ugi kepuasan badani--.<ref name="Zeller"/> Kauripan tiyang bijak punika madosi jaminan kesenangan maksimal.<ref name="Zeller"/>

Aristippus nyetujui penemu Sokrates manawi keutamaan inggih punika madosi "ingkang saesaé".<ref name="Simon">Simon Petrus L. Tjahjadi.2004, Petualangan Intelektual. Yogyakarta: Petualangan Intelektual. Hlm. 43-44.</ref> ananging mekatenmakaten, piyambakipun sami "ingkang saesaé" punika kaliyan kabungahan ''"hedone"''.<ref name="Bertens"/> Miturut, akal (rasio) manngsa kedhahkedah maksimalaken kabungahan lan minimalaken kesusahan.<ref name="Bertens"/> Gesang ingkang saesaé gegayutan kaliyan kerangka rasional babagan kenikmatan.<ref name="Bertens"/>

Aristippus ningali kabungahan dados hal aktual, tegesipun kabungahan kadadosan sapunika lan ing ngriki .<ref name="Bertens"/> Kabungahan boten sebuah masa kapengker utawi masa ngajeng. Miturut, masa kapengker namung ingatan manawi babagan kabungahan (hal ingkang sampun boten wonten)lan masa ngajeng ingih punika hal ingkang ndereng gamblang.<ref name="Bertens"/>

[[Epikuros]] lahir taun [[342 SM]] ing kota [[Yunani]], [[Samos]], lan séda ing [[Atena]] [[taun 270 SM]].<ref name="Suseno.">Franz Magnis-Suseno.1997, 13 Tokoh Etika. Yogyakarta: Kanisius. Hlm. 49-50.</ref> Ajaran Epikuros menitikberatkan persoalan kenikmatan.<ref name="Bertens"/><ref name="Suseno."/> punapa ingkang saesaé inggih punika segala sesuatu ingkang pikantok kenikmatan, lan punapa ingkang ala inggih punika segala sesuatu ingkang nghasilaken ketidaknikmatan.<ref name="Suseno."/> Namun demikian, bukanlah kenikmatan yang tanpa aturan ingkang dipunjunjung Kaum [[Epikurean,]] sanesipun kenikmatan ingkang dipunpahmi secara ndalam.<ref name="Bertens"/> Kaum Epikurean mbentenaken kekarepan alami ingkang dipunbetahaken (kadasta makan) lan kekarepan alami ingkang boten dipunbetahaken ( kadasta panganan ingkang sekeca ), serta kekarepan sia-sia (kadasta banda ingkang kalangkungan ).<ref name="Bertens"/> Keinginan kawiwitan kedhahkedah dipunpuasaken lan pemuasanipun secara kawates nyebabajen kawatesan kabungahan ingkang paling ageng. manawi mekatenmakaten punika kauripan sederhana kaprayogakaken déning Epikuros.<ref name="Bertens"/> Ancasipun kanggé gayuh [[''Ataraxia'']], inggih punika ketenteraman jiwa ingkang tenang, kebebasan saking perasaan risau, lan kahanan seimbang.<ref name="Bertens"/><ref name="Suseno."/>