Surat Al Mu’min: Béda antara owahan
Konten dihapus Konten ditambahkan
→top: éjaan, replaced: klebu → kalebu |
éjaan, replaced: sifat → sipat, kalebu golongan → éwoning |
||
Larik 15:
| ayat_sajdah =
| Harf-e-Mukatta'at =
}}'''Surat Al-Mu'min''' ([[basa Arab|Arab]]: '''المؤمن ''' ,"Wong sing iman") utawa '''Surat Ghafir''' ([[basa Arab|Arab]]: '''غافر ''') iku [[surat]] ka-40 sajeroning [[Al-Qur'an]]. Surat iki dumadi saka 85 ayat,
== Jeneng ==
Larik 22:
Jeneng ''Al-Mu'min'' ([[basa Arab|Arab]]:'''المؤمن ''') dijupuk saka [[hadits]] [[Muhammad|nabi]]<ref>Saka [[Abu Hurairah]] yèn [[Rasulullah]] medhar sabdha, "Wong sing maca [[ayat Kursi]] lan wiwitan ayat surat ''Ha Mim Al-Mu'min'', dilindhungi ing dina kiamat saka pitakonan. (HR At-Tirmizi, Al-Baihaqi lan Ad-Darimi)</ref> sing nyebutaké minangka surat ''Ha Mim Al-Mu'min'' karo diawali aksara ''Ha Mim''. Bab iki dianggo mbédakaké karo surat liya sing diwiwiti nganggo [[ayat Mutasyabihat]] ''Ha Mim'' sing padha kaya [[surat As-Sajdah]] sing uga disebut ''Ha Mim As-Sadjah''. Saliyané iku, tembung ''Al-Mu'min'' sing tegesé "Lanang sing iman" ngarujuk marang kisah sawijining wong lanang iman sing ana ing jero ayat {{quran-s2|Al-Mu'min|40|28}} surat iki. Wong iki minangka pengikut [[Pirngon]] lan wong [[Qibti]]. Nanging, wong iki ndhelikaké kaimanané. Nganti sawijining dina nampa dhakwah saka [[Musa]] lan mbélani. Wong iki diprtélakaké ing [[Al-Quran]] minangka wong sing mbéla dhakwah. Ana sawetara panemu ngenani sapa jeneng wong iki. Sajeroning Tafsir Ibnu Katsir, wong iki ya iku "Habib".<ref>[[Al-Mawardi]]. ''Kitab An-Nakt wal 'Uyun''. Jilid 5, hal 152.</ref> At-Tabari berpendapat yèn ia ya iku "Khair". Déné Ibnu Abbas duwé panemu yèn wong iki ya iku "Hazbil" utawa "Hazfil". Lan ana uga sing nyebutaké "Syam'an"<ref>Kitab At-Ta'rif wal i'lam. hal. 131 lan 151.</ref>.
Jeneng ''Ghafir'' ([[basa Arab|Arab]]:'''غافر''') dijupuk saka ayat ka-3 surat iki sing ing jeroné ana tembung ''Ghafir''. Tembung ''Ghafir'' uga minangka salah siji [[
== Pokok-pokok isi ==
| |||