'''Géomètri''' (saka [[basa Yunani]] ''γεωμετρία''; geo = bumi, metria = pangukuran) sacara harafiah maknané pAngukuran ngenani bumi, iku cabang saka [[matématika]] sing nyinaoni hubungangayutan ing sajeroné ruang. Saka pengalaman, utawa manawa sacara intuitif, wong bisa mangertèni ruang saka ciri dhasaré, sing diistilahaké minangka [[aksioma]] sajeroning géomètri.
== Géomètri wiwitan ==
[[Gambar:Models of four platonic solids.JPG|thumb|Modhèl papat padhetan Platonik]]
Cathetan paling wiwitan ngenani géomètri bisa ditelusuri nganti zamanjaman [[Mesir kuna]], peradaban [[Lembah Sungai Indus]] lan [[Babilonia]]. [[Peradaban|Peradaban-peradaban]] iki diweruhi anduwèni keahlian sajeroning [[drainase]] rawa, [[irigasi]], pangendalèn [[banjir]] lan ngadegaké bangunanyasan-bagunan gedhé. Akèh-akèhé géomètri Mesir kuna lan Babilonia winates mung ing pétungan [[dawa]] sègmèn-sègmèn [[garis]], [[luas]], lan [[volume]].
Salah siji téoritéyori wiwitan ngenani géomètri dipratélakaké [[Plato]] sajeroning dialog [[Timaeus]] (360SM) yèn alam semesta dumadi saka 4 èlemèn: [[lemah]], [[banyu]], [[hawa]] lan [[geni]]. Bab kasebut dimaksudaké kanggo nggambaraké kondhisi material [[padhet]], [[cuwèr]], [[gas]] lan [[plasma]]. Bab iki andhasari bentuk-bentuk géomètri: tetrahedron, [[kubus]](hexahedron), octahedron, lan icosahedron ing ngendi saben wangun utawa wujud kasebut nggambaraké èlemèn [[geni]], [[lemah]], [[hawa]] lan [[banyu]]. Bentuk-bentuk iki banjur luwih dikenal kanthi jeneng ''Platonic Solid''.
Ana panambahan wujud kalima ya iku Dodecahedron, sing miturut [[Aristoteles]] kanggo nggambarakè èlemèn kalima ya iku ''èther''.
