Dhialèk Banyumasan: Béda antara owahan

Konten dihapus Konten ditambahkan
Top4Bot (parembugan | pasumbang)
→‎top: éjaan, replaced: krajaan → karajan (4)
Top4Bot (parembugan | pasumbang)
éjaan, replaced: biasa → biyasa, dituturke → dicaturaké, iso → bisa, liyane → liyané, nduwèni → duwé (2), utuh → wutuh (2), seka → saka
Larik 1:
'''Dhialek [[Banyumasan]]''' dituturkedicaturaké ing tlatah Banyumasan, kasebar mulai [[Kebumèn]], [[Cilacap]], [[Banyumas]], [[Purbalingga]], [[Banjarnegara]], [[Pemalang]], [[Tegal]], [[Brebes]] nganthi tlatah Pasundan, molai [[Cirebon]] - [[Indramayu]] lan [[Banten lor]].
Dhialèk Banyumasan dianggep minangka logat [[Basa Jawa]] sing paling tuwa. Bab iki ditandhani kanthi anané sawetara tembung sajeroning Basa kawi/sanksekerta sing arupa asal’e basa jawa sing isih dianggo ing dhialèk Banyumasan kaya ta tembung rika (jw = kowé, ind = kamu), uga tembung inyong sing asal saka ingong sarta pangucapan vokal a sing utuhwutuh ora kaya å (waca a tipis / miring) sing dadi pocapan dhialèk Banyumasan kaya déné [[basa sangskerta]]. Sadurungé kena prabaw saka kraton/karajan, basa jawa amèh ora ana prabédan antara krama inggil lan ngoko. Sawisé mangsa karajan-karajan jawa, basa jawa ngalami pangalusan, ya iku basa sing dianggo déning rakyat biasabiyasa lan sing dianggo déning kulawarga karajan dibédakaké pocapané senadyan maknané padha.
Basa Banyumasan nduwèniduwé ciri khas ya iku arupa pocapan ing vokal a sing dipocapaké utuhwutuh ora å (waca a tipis) kaya ing logat basa jawa. Logat iki nduwèniduwé panekanan aksara-aksara luwih cetha utawa luwih kandel, kaya ta [[aksara]] k ing pungkasan tembung diwaca nyedhaki uni g, aksara p nyedhaki b,panambang ki dadi ti lan aksara l sing pocapané kandel, uga ana sawetara partikel tambahan sing bisa didadèkaké ciri logat banyumasan kaya déné lah, yuh, la, thok, baén, géh, gyéh, baé, tuli, teli, acan lll.
 
Dhialèk iki misuwur kanthi cara omongé sing khas. Dadi logat [[Banyumasan]] iki akèh medhoke ketimbang logat Jawa liyaneliyané.
Dibandhing basa Jawa dialek Yogyakarta lan Surakarta, dialek [[Banyumasan]] akèh banget bedane. Beda sing utama yakuwe akhiran 'a' tetap diucapna 'a' dudu 'o'. Dadi angger ing Solo wong mangan karo 'sego', ing Banyumas wong madhang karo 'sega'.
"Utek ko kon jallan jalan maning ora karo ndasse".
Larik 25:
*baén, baé =waé, aé
*kepriwén, keprimén =piyé, kepriwé
*sekang =sekasaka, teka
*kiyé=iki
*kuwé =iku
*égin, mégin, igun =esih, isih
*gigal =tiba, ceblok
*téyéng=isobisa, bisa
*dhisit, dhingin, giri,=dhisik
*dhimin, gimin=dhisik