Radèn Wijaya: Béda antara owahan
Konten dihapus Konten ditambahkan
→Asma Asli: éjaan, replaced: jroning → sajeroning |
éjaan, replaced: Crita → Carita (2), jabatan → kalungguhan, sedulur → sadulur (2), Sejarah → Sajarah, senadyan → sanadyan, mulai → wiwit |
||
Larik 9:
''[[Nagarakretagama]]'' kang tinulis ing mangsa tengahan abad ka-14 nyebut pangadeg Majapait ajeneng '''Dyah Wijaya'''. Sesebutan ''dyah'' arupa sesebutan kabangsawanan sing kondhang wektu semana lan dadi cikal bakal sesebutan ''Radèn''. Istilah ''Radèn'' dhéwé dikira-kira asal saka tembung ''Ra Dyah'' utawa ''Ra Dyan'' utawa ''Ra Hadyan''.
Jeneng asli pangadeg Majapait sing paling pas ya iku '''Nararya Sanggramawijaya''', amarga jeneng iki ana ing [[prasasti Kudadu]] sing diwetokaké déning Wijaya dhéwé ing taun [[1294]]. Sesebutan ''Nararya'' uga minangka sesebutan kabangsawanan,
== Asal-Usul ==
Miturut ''[[Pararaton]]'', Radèn Wijaya iku putra [[Mahisa Campaka]], pangéran saka [[Krajan Singhasari|Kraton Singhasari]]. Panjenengané gedhé ing lingkungan Kraton Singhasari.
Miturut ''[[Pustaka Rajya Rajya i Bhumi Nusantara]]'', Radèn Wijaya iku putra pasangan [[Rakyan Jayadarma]] lan [[Dyah Lembu Tal]]. Ramané ya iku putra [[Prabu Guru Darmasiksa]], ratu [[Krajan Sundha Galuh|Kraton Sundha Galuh]], déné ibuné ya iku putri [[Mahisa Campaka]] saka [[Krajan Singhasari|Kraton Singhasari]]. Kanthi mangkono, Radèn Wijaya minangka campuran getih [[Wong Sundha|Sundha]] lan [[Wong Jawa|Jawa]]. Sawisé Rakyan Jayadarma tiwas diracun mungsuhé, Lembu Tal bali menyang Singhasari nggawa Wijaya. Sejatiné, Radèn Wijaya dadi ratu ka-27 [[Krajan Sundha Galuh|Kraton Sundha Galuh]]. Suwaliké panjenengané ngadegaké [[Majapait]] sawisé tiwasé ratu [[Kertanagara]], ratu [[Singhasari]] pungkasan, sing uga
<!--
== Silsilah Kulawarga ==
Larik 66:
== Kapustakan ==
* ''Babad Tanah Jawi, Mulai dari Nabi Adam Sampai Tahun 1647''. (terj.). 2007. Yogyakarta: Narasi
* Marwati Poesponegoro & Nugroho Notosusanto. 1990. ''
* R.M. Mangkudimedja. 1979. ''Serat Pararaton Jilid 2''. Jakarta: Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, Proyek Penerbitan Buku Sastra Indonesia dan Laladan
* [[Slamet Muljana]]. 2005. ''Menuju Puncak Kemegahan'' (terbitan ulang 1965). Yogyakarta: LKIS
* Slamet Muljana. 1979. ''Nagarakretagama dan Tafsir Sejarahnya''. Jakarta: Bhratara
{{kotak
{{kotak suksesi|
{{kotak selesai}}
|