'''Kapitalisme''' iku paham sing duwé keyakinan yèn panduwé modhal bisa nglakokaké usahanépangudiné supaya olèh bebathèn saakèh-akèhé. Demi prinsip mau, mula pamaréntah ora bisa nglakokaké intervènsi pasar kanggo bebathèn bebarengan. Sanajan mangkono, kapitalisme sejatine ora duwé dhéfinisi universal sing bisa ditampa sacarakanthi wiyar. Sapérangan ahli ndhéfinisikaké kapitalisme minangka sawijining sistem sing wiwit lumaku ing [[Éropah]] ing abad kaping 16 nganti abad kaping 19, ya iku nalika perkembangan [[perbankan]] komersial [[Éropah]] ing ngendi saklompok indhividhu uga golongan bisa tumindak minangka sawijining badan tinentu sing bisa duwé uga nglakokaké perdagangan benda duwèkané dhéwé, mliginé barang [[modhal]], kaya déné [[lemah]] lan [[proletariat|manungsa]] kanggo prosès owah-owahan saka barang modhal dadi barang dadi. Kanggo olèh modhal-modhal mau, para kapitalis kudu olèh bahan baku lan mesin dhisik, banjur buruh minangka operator mesin lan uga kanggo olèh pangaji punjul bahan baku mau.
Kapitalisme duwé sajarah sing dawa, ya iku wiwit tinemu sistem [[perdagangan|perniagaan]] sing dilakokaké déning pihak swasta. Ing [[Éropah]], perkara iki ditepungi mawa sebutan ''guild'' minangka cikal bakal kapitalisme. Saiki, kapitalisme ora mung dideleng minangka sawijining pandhangan urip sing mung golèk bebathèn waé. Nyawijine kapitalisme karo [[sosialisme]] tanpa anané pangowahan ndadèkaké kapitalisme luwih luwes tinimbang loro utawa telung abad kapungkur.
