Restorasi Meiji: Béda antara owahan

Konten dihapus Konten ditambahkan
Top4Bot (parembugan | pasumbang)
→‎Sajarah: éjaan, replaced: nilai → aji
Top4Bot (parembugan | pasumbang)
éjaan, replaced: kebudayaan → kabudayan (2), pengetahuan → kawruh (2)
Larik 2:
 
===Sajarah===
Pas wektu Kaisar Tokugawa dadi penguasa paling duwur “Politik Isolasi” ugi terus dilancarake. Politik isolasi ya iku siji prinsip nutup diri saka informasi lan kemajuan saking Negara-nagara liya. Prinsip iki dilakoake nganggo cara nutup kabèh-kabèh pelabuhan Jepang saking kapal-kapal asing. Akibate, wong Jepang ora ngerti sitik akèhé ngèlmu pengetahuankawruh lan kadigdayaane bangsa njaba.
 
Nanging, peraturan dilarange kapal asing mlebu ora kanggo gawé kapal-kapal Welanda lan Cina. Akhire, kebudayaankabudayan sing kesebar ing tanah Jepang luwih akèh didominasi saking kebudyaan Cina lan Welanda. Pirang-pirang kebudayaankabudayan kang mlebu ya iku ajaran saka Cina, antarané Konfusianisme, Buddhisme, seni sastra, termasuk filsafat Cina kang duwé prabawa gede kanggo masarakat Jepang.
 
Akhire, sawisé Kaisar Meiji munggah singgasana, wiwit dibentuk anané Restorasi Meiji iki. Ana pira-pira pembeda antara sadurungé Kaisar Meiji munggah singgasana karo sawisé munggah singgasana. Antarane ya iku punjer pamerintahane Negara Jepang dipindah menyang Tokyo. Ing tangga; 6 April 1868, Kaisar Meiji ngucap sumpah ing ngarepane daimyo lan petinggine Jepang (aristokrat). Sumpah iki dadi awalane Jepang wiwit nggawe sistem kang luwih terbuka lan luwes.
Larik 13:
# Kabèh punggawa sipil lan militèr termasuk rakyat diolehake duwé gegayuhan lan ngewujudake cita-citane iku.
# Adat istiadat ing mangsa biyèn kang ora saé kudu ditinggalake, diganti asas kang luwih adil lan lumrah.
# Elmu pengetahuankawruh kudu diluru ing sekabehane donyo kanggo ningkatake kesejehteraan manungsa ing Jepang.
 
=== Pranala njaba ===
[[Sajarah Asia Timur 1|Buku Sajarah gawéan Leo Agung]]