Réyog: Béda antara owahan

Réyog modhèren biyasanélumrahé dipentasaké nalika ana prastawa-prastawa wigati kaya ta ritus-ritus ''passage'', tuladhané [[wong]] kawinan lan tetakan (supitan) lan dina-dina gedhé nasional.

[[Seni]] Réyog Panaraga kasusun saka sawetara ''rerangkèn'' 2 nganti 3 jogèd pambuka. Jogèdan kapisan biyasanélumrahé dipentasaké déning 6 nganti 8 priya gagah kendel sing klambènan wernawarna [[ireng]] lan rainé dipolèsi wernawarna [[abang]]. Para panjogèd iki nggambaraké sosok [[singa]] sing kendel. Sawisé ana jogèdan sing dipentasaké déning 6 nganti 8 bocah wadon sing numpaki [[jaran]]. Ing réyog tradhisional, para juru jogèd iki biyasanélumrahé diperanaké déning wong-wong lanang sing nganggo klambi wadon. Jogèdan iki diarani tayuban jaran képangan. Jogèdan pambuka liyané yèn ana biyasanélumrahé dipentasaké déning bocah cilik sing mentasaké adhegan lucu. Bocah lucu iku kasebat [[Bujangganong]]. Bujangganong di jénéngake ngono amarga saka cariosè bujangganong ora krama lan bathukè nonong.

Sawisé jogèdan pambuka bubar, lagèk dituduhaké adhegan inti sing isiné gumantung karo prastawa sing mentasaké seni réyog. Yèn gandhèngané karo kawinan, banjur adhegan asmara sing dipentasaké, yèn tetakan ya biyasanélumrahé carita laga.

Adhegan ing seni réyog biyasanélumrahé ora miturut skénario sing kasusun rapi. Mesthi ana interaksi antara pemain lan sang [[dhalang]] (biyasanélumrahé pamimpin rombongan) lan sok-sokan karo penonton. Kadhangkala pemain sing lagi pentas bisa digantèni karo pemain liyané yèn dhèwèké kesel. Sing utama ing seni pementasan réyog iku bèn sang penonton marem.