Révisi kala 11 Novèmber 2017 02.53 besut Rachmat04 (parembugan \| pasumbang) 11.381 suntingan cTanpa ringkesan besutan ← Besutan sadurungé		Révisi kala 3 Fèbruari 2018 06.19 besut wurungaké Top4Bot (parembugan \| pasumbang) Bot 352.737 suntingan ganti isi, replaced: ananging → nanging, Ananging → Nanging Besutan sawisé →
Larik 7: Sasampunipun Sultan Agung séda, pamaréntahan Mataram kacepeng déning Amangkurat I, ingkang marintah kanthi atos lan makarya sesarengan kaliyan VOC. Perkawis punika nuwuhaken raos boten marem saking warga karaton lan para ulama, ingkang katindak kanthi tegas déning Amangkurat I. Pasulayan ingkang kados makaten ing antawisipun Amangkurat I lan para ulama malah kepara kathah para ulama ingkang dipunrangket, saéngga kathah para ulama lan santri saking laladan panguaosipun Mataram ingkang kaukum pejah. Pangéran Alit, rayinipun Amangkurat I piyambak wonten ing warsa 1656 nindakaken kraman. Cakraningrat I lan Demang Melayukusuma kautus numpes kraman lan kasil ing jejibahanipun, ~~ananging~~nanging kekalihipun pejah lan kasarèkaken wonten pasaréan Mataram ingkang mapan wonten [[Imagiri]]. Panguwaos Madura salajengipun kacepeng déning Radèn Undagan, rayi Maleyakusuma ingkang salajengipun asesilih Panembahan Cakraningrat II. Kadosdéné ramanipun, Cakraningrat II ugi langkung kathah mapan wonten ing Mataram tinimbang mamarintah wonten Madura. == Kraman Trunajaya == Raos boten marem dhumateng Amangkurat I ugi dipunraosaken déning putra mahkota ingkang pikantuk sesebatan Pangeran Adipati Anom. ~~Ananging~~Nanging Adipati Anom boten wantun ngraman kanthi katingal. Kanthi sesidheman piyambakipun nyuwun pambiyantu Radèn Kajoran utawi Panembahan Rama, ingkang minangka ulama lan kalebet wargi karaton Mataram. Raden Kajoran salajengipun nepangaken putra mantunipun inggih punika Trunajaya putra saking Radèn Demang Melayakusuma minangka sarana ngraman Adipati Anom. Boten dangu Trunajaya kasil damel laskar, ingkang asalipun saking warga Madura ingkang boten remen kaliyan penjajahan Mataram. Kraman Trunajaya kawiwitan kanthi nyulik Cakraningrat II, ingkang salajengipun kaasingaken dhateng Lodaya, Kediri. Warsa 1674 Trunajaya kasil ngrebat panguaos wonten Madura, piyambakipun ngumandhangaken dirinipun minangka raja ingkang merdika wonten Madura sisih Kilen, lan rumaos piyambake sami kaliyan panguaos Mataram. Kraman punika dipunprakiraaken pikantuk sengkuyung saking warga Madura,amargi Cakraningrat II dipunanggep sampun daksiya dhateng pamaréntahan. Laskar Madura ingkang dipunpandhégani déning Trunajaya, salajengipun makarya sesarengan kaliyan [[Karaeng Galesong]] ingkang mandhegani warga ingkang mlajar saking [[Makasar]] ingkang nyengkuyung [[Sultan Hasanuddin]] ingkang sampun kawon mengsah VOC. Kelompok kasebat pusatipun wonten Demung, Panarukan. Sedaya sami sarujuk nyengkuyung Trunajaya merangi Amangkurat I lan Mataram ingkang makarya sesarengan kaliyan VOC. Trunajaya malah kepara ndhaupaken putrinipunn kaliyan putra saking [[Karaeng Galesong]] kagem ngraketaken pasedherekan. Kajawi punika Trunajaya ugi pikantuk panyengkuyung saking Panembahan Giri saking Surabaya ingkang ugi boten remen kaliyan Amangkurat I amargi tindak-tandukipun dhateng para ulama ingkang nantang piyambakipun.

Trunajaya: Béda antara owahan