Perang Salib Kapisan: Béda antara owahan

Konten dihapus Konten ditambahkan
Top4Bot (parembugan | pasumbang)
→‎Kang Njalari: ganti isi, replaced: sasuwene → sasuwéné
Top4Bot (parembugan | pasumbang)
→‎Kang Njalari: ganti isi, replaced: tentara → bala (7)
Larik 20:
Iki sing diandharake, lan gawé warga kristiani Éropah geger. Iki salah siji usaha saka Urbanus kanggo nguwasai tlatah wétan, lan unjere ana ing Yerusalem, kang dadi kutha suci Yahudi, Kristiani lan Muslim.
 
''Deus vult! Deus vult!'' ''(Allah menghendakinya)''', suwarane para jamaah. Tembung iku dadi unen-unen nalika perang déning para tentarabala [[Perang Salib]]. Nalika para utusan Paus ngliwati Éropah, ngajak para ksatria lunga menyang [[Palestina]] kanthi ''propaganda'' saka pimpinan, para wadyabala disengkuyung pejuang saka [[Perancis]] lan [[Italia]]. Akèh kang mèlu nyengkuyung, ana uga kang ngrebut tlatah kang dikuwasai déning tentarabala muslim.
 
Urbanus lan para paus, mènèhi pituduh marang para tentarabala ngenani babagan kabecikan ''spiritual'' saka perang mungsuh wong muslim. Ing Bible, Urbanus ngeyakinake para tentarabala yèn mèlu perang iki bisa langsung mlebu surga, utawa saora-orane nyuda wektu nalika ing neraka. Nanging ing kono ana niyat liya kang dilakoni wiwit jaman ''Alexander the great'' tekan jaman Imperium Roma ya iku kanggo nguwasani tlatah wétan.
 
Ing satengahe laku tumuju ing ''tanah suv=ci'' para tentarabala Salib mandheg ing Konstantinopel. Ing kono, kaisar Konstantinopel ndeleng yèn tentreme Wétan lan Kulon iku ora bakal kelakon, para prajurit dianggep anceman marang jabatane. Nalika para tentarabala ngerti yèn Alexis wis ana perjanjian karo wong-wong [[Turki]], banjur para tentarabala rumangsa yèn dikianati.
 
== Sumber terpilih dan bacaan lebih lanjut ==