Sajeroning agama [[Katulik]], '''béatifikasi''' (saka [[basa Latin]] "''beatus''", singkang bungah) iku sawijining pangakuan utawa pratélan singkang diwènèhaké déning [[gréja]] marang wong singkang wis nilar donya yèn wong mau iku wong singkang bungah. Béatifikasi diwènèhaké marang wong singkang dianggep wis nyambut gawé sregep kanggo [[kabecikan]] utawa duwé kamirungganan kanthi spiritual. Beatifikasi merlokaké bukti arupa [[mukjizat]] (kejaba sajeroning kasus [[martir]]), minangka bukti yèn wong singkang dianggep [[suci]] iku wis ana ing [[swarga]] lan bisa nyembahyangaké wong liya.
Wong singkang éntuk béatifikasi diwènèhi gelar ''beata'' kanggo priya lan ''beato'' kango wanita. Prosès iki arupa péranganing prosès [[kanonisasi]] singkang racaké dilakokaké sawisé antuk gelar ''[[venerabilis]]'' (singkang pantes diurmati) sadurungé antuk gelar ''[[santo]]'' utawa ''santa''.