Romeo lan Julia: Béda antara owahan

[[Gambar:DickseeRomeoandJuliet.jpg|ka|jmpl|Lukisan déning Frank Bernard Dicksee singkang njlèntrèhaké ''Romeo lan Julia''.]]

'''''Romeo lan Julia''''' ya iku tragèdhi saka carita kang kaangit déning [[William Shakespeare]] singkang ditulis ing awal kariré. Tragèdhi iki njlèntrèhaké sapasang tiyang enom putra lan putri enom singkang [[Tresna|katresnan]], nanging tresna iku kaalang-alangan amarga kulawargané singkang musuhan.<ref name="RJ_Prologue">''Romeo and Juliet'', I.0.6.</ref> Roméo, lan Julia iku salah sijining karya saka [[Shakespeare]] kang paling misuwur, lan iku uga salah siji kang paling asring dadi gelaran, kajaba ''[[Hamlet]]'' lan ''Macbeth''.

<span>Roméo lan Julia'' ''mulané roman </span>tragis ing jaman kuna. Carita Roméo lan Julia digawé adhedhasardhedhasar carita ing [[Italia]], kang diowahi menyang sajak ing [[The Tragical Sajarah Romeus and Juliet]] déning Arthur Brooke ing taun 1562, lan dicritakaké manèh ing arupa prosa ing ''Palace of Pleasure ''karya saka [[William Painter]] 1582. Shakespeare nyilih gagasan saka panemu loro kuwi, nanging luwih ngembangaké karakter pandhukung, mliginé Mercutio lan Paris, kanggo njembaraké dalan crito. Ditulis watara taun 1591 tekan 1595, Roméo, lan Julia iki pisanan dipentasaké gelaran ing 1597.

''Romeo ''lan'' Julia'' wis bola-bali digawé gelaran ing arupa drama, filem, musikal, lan opéra. Kala Restorasi Inggris, drama iki digelaraké lan diowah déning William Davenant. David Garrick uga ngganti sawetara pérangan, lan adhaptasi saka opéra déning Georg Benda ngilangké akèh tumindak, lan nambah pérangan pungkasan singkang nyenengaké. Katon ing abad 19, déning Charlotte Cushman, nggunakaké naskah asli Roméo lan Julia, lan luwih fokus ing aliran realisme. Ing abad 20, Roméo, lan Julia wis dicocogaké marang manéka warna vèrsi kaya ta film ''Romeo lan Juliet'' 1936. Ing [[Indonésia]] piyambak, pertalan marang [[Basa Indonésia|basa Indonesia]] kanthi irah-irahan '''''Ariewayq, lan Tiara''''' ditindakaké déning [[Trisno Soemardjo|Trisno Sumardjo]].<ref>[http://pusatbahasa.diknas.go.id/laman/index.php?info=tokoh&infocmd=show&infoid=52&row= Trisno Sumardjo, ''Romeo dan Julia'' (karya William Shakespeare).]</ref>

Ing sisih liya, kulawarga Montague, Benvolio ngomong marang misané, Roméo, yèn Roméo sajaké meneng waé. Benvolio ngerti yèn Roméo lagi kesengsem marang Rosaline, ponakané Lord Capulet. Ing sawijining dina, Roméo teka ing pista Capulet karebèn ketemu Rosaline. Nanging, Roméo malah kesengsem tresna marang Julia. Ing pérangan singkang sok diarani ''balcony scene, ''Roméo meneng-meneng mlipir ing plataran Capulet, lan ora sengaja krungu pocapané Julia. Ing balkon, Julia ngudarasa yèn dhèwèké tresna marang Roméo sanadyan Julia uga ngerti yèn kulawargané ora seneng marang kulawargané Roméo. Roméo banjur muncul ing ngarepé Julia lan ngajak Julia omah-omah. Julia sarujuk waé. Frater Lawrence ngréwangi Roméo lan Julia nganggo cara nikah meneng-meneng ing dina candhaké.

Sepupu Julia, Tybalt, ngertèni yèn Roméo wis nyusup ing pista Capulet, nantang Roméo. Romeo, singkang nganggep Tybalt kaya seduluré dhéwé, nolak tandhing. Mercutio singkang tersinggung amarga Tybalt ora sopan, banjur Mercutio tarung nglawan Tybalt nganggo jeneng Roméo. Mercutio lara parah kala Roméo nyoba ngendegaké tarungan kuwi. Amarga ngrasa salah marang Mercutio, Romeo banjur matèni Tybalt.

Nanging, utusan gagal kanggo nggayuh Roméo, lan Roméo èntuk kabar yèn Julia tilar donya. Lara ati, Roméo tuku racun saka apotèker banjur menyang omahé Julia. Roméo ketemu Paris singkang lagi nglayat ing Julia. Paris ngira yèn Roméo vandal banjur tarung lan Roméo matèni Paris. Roméo ngombé racun singkang mau dituku ning apotèker. Banjur, Julia tangi. Julia weruh yèn Roméo tilar donya, lan Julia maténi awaké dhéwé nganggi péso. Frater Lawrence nyeritakaké Roméo lan Julia, banjur kulawarga Capulet lan Montague sarujuk kanggo mungkasi kanepson antarané wong-wong mau.<ref>''Romeo and Juliet'', V.iii.308–9.</ref>