'''Sajarah Indonésia''' nyakup sawijining rentang wektu singkang dawa banget singkang diwiwiti jaman [[prasajarah]] déning "[[Manungsa Jawa]]" ing mangsa watara 500.000 taun kapungkur. Periode ing [[sajarah]] [[Indonésia]] bisa dipérang dadi limang éra: éra pra kolonial, munculé karajan-karajan [[Hindhu]]-[[Buda]] sarta [[Islam]] ing [[Jawa]] lan [[Sumatera]] singkang mliginémligi ngandelaké dedagangan; éra [[kolonialisme|kolonial]], mlebuné bangsa [[Éropah]] (mliginémligi [[Walanda]]) singkang ngarepaké asil [[rempah-rempah]] njalari anané panjajahan déning Walanda sajeroning watara 3,5 abad antara wiwitan [[abad kaping 17]] nganti tengahan [[abad kaping 20]]; éra kamardikan, pasca [[Proklamasi Kamardikan Indonésia]] ([[1945]]) nganti mudhuné [[Soekarno]] ([[1966]]); éra [[Orde Baru]], 32 taun mangsa pamaréntahan [[Soeharto]] ([[1966]]–[[1998]]); sarta éra reformasi singkang lumangsung nganti dina iki.
Yèn dirunut wiwit saka taun 1500-an sajarah Indonésia bisa diklompokaké:
