|
}}
Muhammad bin Ismail bin Ibrahim bin al-Mughirah bin Bardizbah al-Bukhari ([[Basa Pèrsi|Pèrsi]]/[[Basa Arab]]: محمد بن اسماعيل بن ابراهيم بن المغيرة بن بردزبه البخاري), luwih kondhang kanthi sebutan Al-Bukhari ({{lang-ar|'''البخاري'''}}) utawa Imam Bukhari (194/810—256/870), iku ahli [[Islam]] [[Sunni]] keturunan [[Pèrsi]] singkang kondhang <ref>{{cite web|url=http://books.google.com/books?id=bpAYAAAAIAAJ&q=sahih+bukhari+persian+origin&dq=sahih+bukhari+persian+origin&ei=VSFUS-PaBpCwkATK38CYDQ&cd=2 |title=Encyclopedia of World Biography... – Google Books |publisher=Books.google.com |date=2006-12-28 |accessdate=2010-02-03}}</ref><ref>{{cite web|url=http://books.google.com/books?id=CsZiAAAAMAAJ&q=bukhari+persian+origin&dq=bukhari+persian+origin&lr=&ei=BSNUS8bkHZv-lASOkoySDQ&cd=11 |title=A guide to Eastern literatures – Google Books |publisher=Books.google.com |date=2008-05-01 |accessdate=2010-02-03}}</ref>. Imam Bukhari iku singkang nulis buku kumpulan hadits singkang ingaran ''Sahih Bukhari''. Buku iki koleksi hadits-hadits singkang dianggep otentik lan pinercaya sawisé [[Quran]].
== Biografi ==
=== Wiwitan ===
Imam Bukhari lair ing 810/194 ing kutha [[Bukhara]], [[Pèrsi]] (saiki mlebu laladan [[Uzbèkistan]]). Ramané, [[Ismail bin Ibrahim]], kawentar ing babagan hadits singkang séda nalika isih enom.
Ahli sajarah, [[al-Dhahabi]] naté nerangaké urip pasinaoné Muhammad al-Bukhari iki:
<blockquote>Dhèwèké wiwit sinau hadits ing taun 205. Dhèwèké wis apal apa singkang digarap déning 'Abdullah bin al-Mubaarak nalika isih cilik. Dhèwèké digulawentah déning ibuné amarga ingkang rama séda nalika dhèwèké isih bayi. Dhèwèké lelungan barenga karo ibu lan seduluré ing taun 210 sawisé krungu kabar prakara panggonanné. Dhèwèké wiwit nulis buku lan nyritakaké hadits. Dhèwèké kandha,"Nalika aku ngancik 18 taun, aku wiwit nulis prakara [[Sahabat]] (sahabat nabi) lan para [[Tabi'in]] lan putusan-keputusané. Iki samangsa karo 'Ubaidillah bin Musa (salah sawijining guruné). Nalika iku aku uga gawé sawijining buku sajarah ing kuburan Nabi ing wanci wengi nalika purnama.<ref>''Tathkirah al-Huffath'', vol. 2, pg. 104-5, ''al-Kutub al-‘Ilmiyyah'' (Pucuk Ilmu) edhisi</ref></blockquote>
=== Ngulandara ===
Ing umur 16, beberangan karo sadulur lanang lan ibuné, dhèwèké munggah [[haji]] menyang [[MekkahMekah]]. Seka panggonan iku, dhèwèké nerusaké pangumbaran menyang sadengah papan kanggo ngundhakaké ngèlmu hadits. Dhèwèké lunga menyang punjer-punjer pasinaon Islam, ngudi kawruh marang para sarjana, lan tukar kawruh karo para ulama. Malah, wis kawentar yèn dhèwèké nemoni sèwu wong lan 700 èwu referensi tradhisional kanggo sinau prakara hadits, mbuh iku hadits becik utawa ora.
Sawisé 16 taun, dhèwèké bali menyang Bukhara, lan ing kana nulis buku [[Sahih Bukhari]]. Isiné kolèksi 7.275 hadits singkang disusun manut bab, supaya manyaraké wong kanggo golèk rujukan fiqih singkang teratur.
Buku iku diajèni ing antarané Muslim Sunni, lan dianggep kolèksi otèntik saka hadits (sapérangan cilik sarjana Sunni luwih nganggep karo [[Sahih Muslim]], singkang disusun déning [[Imam Muslim]], murid Imam Bukhari). Saliyané buku kumpulan hadits iki, uga ditulis ''al-Adab al-Mufrad'', singkang isiné kumpulan hadits singkang magepokan karo [[ètika]] lan tingkah laku, lan buku loro singkang ngrembug prakara biografi para rawi
[[Gambar:AlBukhari Mausoleum.jpg|thumb|right|Muhammad al-Bukhari musoleum]]
=== Taun-taun pungkasan ===
Ing taun 864/250, dhèwèké manggon ing [[Nishapur]]. Ing Neysha-bu-r dhèwèké ketemu [[Imam Muslim|Muslim ibn al-Hajjaj]]. Dhèwèké singkang banjur dadi murid kang nulis koleksi [[Sahih Muslim]] lan uga akèh dianggep kitab rujukan sawisé [[Sahih Bukhari]]. Perkara pulitik ndadèkaké Imam Bukhari pindhah menyang Khartank, sawijining désa cedhak [[Samarkand]] singkang dadi panggonan sédané ing taun 870/256
[[Gambar:AlBukhari mausoleum.jpg|thumb|right|Imam Al Bukhari memorial complex near [[Samarkand]], Uzbekistan]]
| 