CITES: Béda antara owahan

Konten dihapus Konten ditambahkan
Top4Bot (parembugan | pasumbang)
ganti isi, replaced: didhukung → dijurung (2)
Top4Bot (parembugan | pasumbang)
ganti isi, replaced: arupa → wujud (5)
Larik 8:
 
== Latar belakang ==
CITES iku siji-sijiné prajanjèn global kanthi fokus pangreksan spésies tetuwuhan lan kéwan liyar. Pesertané sifaté sukaréla, lan nagara-nagara kang kaiket kaliyan konvénsi karan ''para pihak'' (''parties''). Éwadéné CITES ngiket para pihak kanthi hukum, CITES dudu pangganti hukum ing saben nagara. CITES mung arupawujud rangka kerja kang kudu dijunjung para pihak kang nggawé undang-undang kanggo implementasi CITES ing tingkat nasional. Asring, undang-undang pagreksan tetuwuhan lan kéwan liyar ing tingkat nasional isih durung ana (mligi para pihak kang durung ngratifikasi CITES), paukuman kang ora imbang karo tingkat kajahatan, lan kurangé panegakan hukum marang perdhagangan kéwan liyar.<ref name=Zimmerman>Zimmerman 2003 The Black Market for Wildlife: Combating Transnational Organized Crime in the Illegal Wildlife Trade Vanderbilt Journal of Transnational Law 36 1657</ref>. Ing taun 2002 mung ana 50% pihak kang bisa menuhi siji utawa luwih prasyaratan saka patang prasyaratan utama kang kudu dipenuhi: (1) kaann otoritas pangelola nasional lan otoritas kaèlmuan, (2) hukum kang nglarang perdhagangan tetuwuhan lan kéwan liyar kang direksa CITES, (3) sanksi hukum kanggo pelaku perdhagangan, lan (4) hukum kanggo panyitaan barang bukti.<ref name=Reeve>Reeve 2000 Policing International Trade in Endangered Species: the CITES Treaty and Compliance Earthscan: London</ref>
 
Naskah konvénsi disepakati tanggal [[3 Maret]] [[1973]] ing partemon para wakil 80 nagara ing [[Washington, D.C.]]. Nagara peserta diwènèhi wektu nganti [[31 Dhésèmber]] [[1974]] kanggo nandhatangani kasepakatan, lan CITES wiwit berlaku tanggal [[1 Juli]] [[1975]]. Sawisé ratifikasi, nampa, utawa nyarujuki konvénsi, nagara-nagara kang nandhatangani konvénsi karan para pihak (''parties''). Ing taun 2003, kabèh nagara panandha tangan CITES wus dadi para pihak. Nagara kang durung nandhatangani bisa turut sarta dadi para pihak kanthi nyarujuki CITES. Ing wulan Agustus 2006 kacathet ana 169 nagara wus dadi para pihak ing CITES.
 
Sekretariat CITES kantoré ing [[Geneva]], [[Swiss]] lan nyawisaké dhokumèn-dhokumèn asli ing basa Inggris, Prancis, lan Spanyol. Pendanaan kegiyatan sekretariat lan [[Konferénsi Para Pihak]] (COP) asalé saka dana perwalian kang arupawujud sumbangan para pihak. Dana perwalian ora bisa digunaaké para pihak kanggo ngundhakaké taraf implementasi utawa pelaksanaan CITES. Dana perwalian mung kanggo kegiyatan sekretariat, éwadéné para pihak sajeroning ngleksanaaké kegiyatan kang ana kaitané kaliyan CITES kudu golèk pendanaan eksternal (dilakokaké [[NGO]] lan [[dana bilateral]]).<ref name=Reeve/>
 
== Apendiks CITES ==
CITES arupawujud kerjasama antar nagara anggota kanggo njamin perdhagangan tetuwuhan lan kéwan liyar dileksanakké sajalan kaliyan prajanjèn CITES. [[Ekspor]], [[impor]], [[reekspor]], lan introduksi spésies kang kadaftar ing apendiks CITES kudu éntuk palilah otoritas panglola lan rékomendhasi otoritas kaèlmuan CITES ing nagara mau.
 
Para pihak anggota konvénsi kudu nunjuk siji utawa luwih otoritas panglola kang mènèhi palilah, lan siji utawa luwih otoritas ilmiah kang aji dhampak perdhagangan tumrap kalestarèn spésies mau. [[Departemen Kahutanan]] dhedhasar pasal 65 Peraturan Pamaréntah Nomer 8 taun 1999 ditunjuk minangka otoritas panelola konservasi tetuwuhan lan kéwan liyar ing Indonésia. Sabanjuré, [[Direktur Jendral Pangreksa Alas lan Konservasi Alam]] ditunjuk minangka otoritas panglola CITES ing Indonésia liwat Kaputusan Mantri Kahutanan Nomer 104/Kpts-II/2003 (minangka pangganti Kaputusan Mantri Kahutanan No.36/Kpts-II/1996).<ref>{{cite web
Larik 36:
Spesies kang dilebokaké ing kategori iki ya iku spésies kang kaancam cures yèn perdhagangan ora dindhegaké. Perdhagangan spésimèn saka spésies kang dicekel ing alam bébas iku [[ilegal]] (diidinaké mung ing kaanan luar biyasa).
 
Kéwan lan tetuwuhan kang kalebu ing pratélan Apendiks I, nanging arupawujud asil panangkaran utawa budidaya dianggep spésimèn saka Apendiks II kanthi sapérangan prasyaratan. Otoritas panglola saka nagara pangekspor kudu nglapuraké ''non-detriment finding'' arupawujud bukti manawa ekspor spésimèn saka spésies mau ora ngrugèkaké populasi ing alam bébas. Saben perdhagangan spésies ing Apendiks I merlokaké idin ekspor impor. Otoritas panglola saka nagara pangekspor dikudokaké mriksa idin impor kang diduwèni pedagang, lan mesthèaké nagara pangimpor bisa miara spésimèn mau kanthi layak.
 
Kéwan kang dilebokaké ing Apendiks I, umpamané [[gorila]], [[simpanse]], [[macan]] lan subspesiesé, [[singa Asia]], [[macan tutul]], [[jaguar]] [[cheetah]], [[gajah Asia]], sapérangan populasi [[gajah Afrika]], lan kabèh spésies [[Warak]] (kejaba sapérangan subspesies ing Afrika Kidul)[http://www.cites.org/eng/app/appendices.shtml].