Kakawin Wertasancaya: Béda antara owahan
Konten dihapus Konten ditambahkan
nambah isi |
nambah isi |
||
Larik 1:
<ref>{{Cite book|title=Sejarah Sastra Jawa|last=Purwadi|first=|publisher=Panji Pustaka|year=2007|isbn=979-25-2725-10|location=Yogyakarta|pages=84-87}}</ref>'''Kakawin Wertasancaya''' ya iku salah sijiné kasusastraan
== Ringkesan ==
Panulisé kitab wertasancaya ya iku [[Empu]] Tanakung, urip ing jaman akhir praja Kadiri. Kitab wertasancaya ya kena disebut kitab Cakrawaduta kang duwèni teges ya iku : ''“menthok si utusan”.'' Jeneng iki jumbuh karo isi karangané, Isiné karangan iku nyeritakaké putri saka bangsawan sing uga nduwéni bojo saka kalangan bangsawan, kekaroné urip setahun suwené lan bebojoan lan ora tau pisah. Ananging sawisé iku sing lanang lunga kanggo golèk ilmu babagan seni syair. Uga dientèni suwé kok ora bali-bali sing wadon krasa goréh ing manah, sabanjuré dheweké golék panglipur ing taman, ora malah seneng nanging malah kèlingan pangangen-angen bojoné. Pungkasané si putri mandeg lan golèk pangiyupan amarga udan. Sawise udan wis mari dhéwéké weruh ing taman ana menthok sing lagi bébojoan ing banyu tilak udan. Menthok kuwi nglangi mrana mrene lan munggah saka banyu mara menyang lemah kang asat lan kekaroné dudohaké swarané sing pancen apik, agawé si purtri trenyuh wayah ngrungokaké, saya suwè si putri tambah kèlingan bojoné sing wis lunga lan urung bali. Banjur kekaroné marani putri bangsawan gara-gara keprungu swarané. Ing sajroning bingungé dhéweké ora sadar bengok “mrénea,.. mrénea menthok..!” ora nyana menthok kekaroné iku mau langsung mara ing papan panggonan putri bangsawan iku maul an kandha yen to menthok iku mesakake marang putri kasebut, krana nyawang pasuryané putri sing susah banget. Banjur putri kasebut ngutus menthok kanggo nggolèki bojoné sing ora mulih-mulih, menthok kuwi iku mau langsung mangkat nggolèki bojoné sang putri. Jebul bojoné sang putri ana ing salahsawijing panggon lan lagi nggawe kitab, weruh kaya mngkono langsung si menthok kekaroné kandha babagan kahanan sang putri. Banjur sawisé ngrampungaké yén gawé kitab joboné putri langsung mulih lan nemoni putri.<ref>{{Cite book|title=Kalangwan Sastra Jawa Kuna Selayang Pandang|last=Zoetmulder|first=P.J|publisher=Djambatan|year=1985|isbn=|location=Jakarta|pages=123-128}}</ref>
== Tuladhané
Ing taun 1875 H.Kern babaraké karya sastra karo pertalan tulisan-tulisan sing akèh.,ana ing kakawin Wertasancaya iki wis lumrah minangka ngemot syair kang ngandhut puji marang Wagiswari utawa saraswati, lan ana ing ngisor iki tuladha syair ing kakawin wertasancaya:
Larik 12:
# ''Nāhan dongkwājapāngacarna ri sira kĕdö mrākrta ng chandāsasrta mangke tingkahnya pintonakĕna gumawaya ng wrddhya ning wālabuddhi akhir''
===
# ''Anghing hingan iking palambanga gurit mpu Tanakung atimūdha duryasa chandaprākta wrtta ning guru lawan laghu racana nika ndatan kalen akweh wrtta turung lining mami palenakĕna muwah ikopalaksanan yan ring pinggalasāstra kewala kadikang ina jarakan ing palambanga. [[109]]''
# ''Tuhun sahana sang kawindra mangupaksamā ri nghulun getingku n angikĕt palambanga ngaranya de ning mangö teher matiki Wrttasañcaya ngaranya de ning mangö palar magawaya ng wisuddtha ri manah ning anggong langö [[110]]''
==
Kakawin wertasancaya diwenenhake kanggo [[Prabu Girindrawangsa]], usaha kaya mangkono wis lumrah amarga empu Tanakung iku minangka
== Rujukan ==
|