Sastra Jawa: Béda antara owahan

Konten dihapus Konten ditambahkan
Tanpa ringkesan besutan
Tanpa ringkesan besutan
Tenger: Besutan punsèl Besutan wèb punsèl
Larik 1:
{{Sastra Jawa}}
Mula bubukaning '''Sastra Jawa''' iku [[prasasti]] kang tinemu ing tlatah Sukabumi, PareParé, [[Kedhiri]], [[Jawa Wétan]]. Prasasti kang racaké diarani [[Prasasti Sukabumi]] iki ditulistinulis ing tanggal [[25 Maret]] taun [[804]] [[Masehi]]. Isiné ditulis nganggo [[basa Jawa]] Kuna.
 
Sawisé prasasti Sukabumi, ana prasasti liyané saka taun [[856]] MasehiMasèhi kang isiné sawijining tembang [[kakawin]]. Kakawin kang isiné wis ora pepak manèh iki, tembang basa Jawa (Kuna) kang lawas dhéwé.
 
BiasaneBiasané, sajarah sastra Jawa dibagi dadi patang jaman:
* [[Sastra Jawa Kuna]]
* [[Sastra Jawa Tengahan]]
Larik 10:
* [[Sastra Jawa Modern]]
 
Saliyané iku ana kategorikatégori mirunggan manèh, ya iku [[Sastra Jawa-Bali]]. Sastra iki terusané saka Sastra Jawa Tengahan. Sabanjuré, ana uga [[Sastra Jawa-Lombok]], [[Sastra Jawa-Sunda]], [[Sastra Jawa-Madura]], lan [[Sastra Jawa-PalembangPalèmbang]]
 
Saka kabèh sastra tradhisional [[Nusantara]], sastra Jawa iku kang paling unggul lan paling akèh kasimpen karya sastrané. Nanging, sawisé proklamasi RI, taun [[1945]], sastra Jawa rada dianggep kaya anak kuwalon ing Nagara Kesatuan RI. Amarga kang diutamakaké iku rasa manunggaling (kesatuan) bangsa Indonésia.
 
Basa Jawa wiwitané ditulis nganggo aksara turunan [[aksara Pallawa]] kang asalé saka kiduling [[India]]. Aksara iki kang dadi leluhuré [[aksara Jawa]] modhèren utawa [[Hanacaraka]] kang isih dianggo nganti saiki.
 
Banjur karo mumbul-mumbulé [[agama]] [[Islam]] ing abad kaping 15-16, aksara [[Arab]] ya dipigunakaké kanggo nulis basa Jawa; aksara iki diarani aksara [[pegon|pégon]].
 
Sawisé iku, karo tekané wong-wong [[Éropah]] ing tanah Jawa, aksara [[Latin]] dipigunakaké kanggo nulis basa Jawa.