Basa ngoko: Béda antara owahan

Basa krama kang lawas kapérang telu: ngoko lugu, ngoko antya-basa, lan ngoko basa-antya.{{sfn|Suwadji|2013|pp=10-11}}{{sfn|Harjawiyana|Supriya|2001|p=18}}{{sfn|Prajapustaka|1925|pp=3-5}} Ana uga kang mérang basa ngoko dadi basa ngoko lugu lan basa ngoko andhap. Basa ngoko andhap banjur kapérang manèh dadi basa ngoko antya-basa lan basa ngoko basa-antya.'''{{sfn|Padmosoekotjo|1953/56|pp=13-15}}'''{{sfn|Harjawiyana|Supriya|2001|p=18}}<ref name=":1">{{Cite magazine|last=|first=|date=1903-08-09|title=Antya basa lan basa antya|url=https://www.sastra.org/koran-majalah-dan-jurnal/sasadara/543-sasadara-radya-pustaka-1903-08-1808?k=madyantara|magazine=Sasadara|doi=|pmid=|access-date=}}</ref>{{sfn|Suwadji|2013|pp=10-11}}

Basa ngoko lugu iku basa ngoko kang mung nganggo tembung, ater-ater, lan panambang ngoko.'''''{{sfn|Padmosoekotjo|1953/56|pp=13-15}}'''''{{sfn|Suwadji|2013|pp=10-11}}{{sfn|Prajapustaka|1925|pp=3-5}} Panganggoning basa ngoko lugu padatan ing guneming bocah marang bocah, wong tuwa marang wong nom tanpa ngajèni, bandara marang abdiné.'''{{sfn|Padmosoekotjo|1953/56|pp=13-15}}''' Ing isor iki conto ukara kang nganggo basa ngoko lugu.

Basa ngoko antya-basa iku basa ngoko kang nganggo tembung, ater-ater, lan panambang ngoko kanthi woworan [[tembung krama inggil]].'''{{sfn|SuwadjiPadmosoekotjo|20131953/56|pp=1013-1115}}'''{{sfn|PrajapustakaSuwadji|19252013|pp=310-511}}{{sfn|SuwadjiPrajapustaka|20131925|pp=103-115}} Madyama purusa kang kaanggo iku tembung ''sliramu'' utawa ''sariramu''. Panganggoning basa ngoko antya-basa padatan ing guneming wong tuwa marang wong nom kang pangkat luwih dhuwur lan priyayi marang priyayi kang wis raket banget.'''{{sfn|Padmosoekotjo|1953/56|pp=13-15}}''' Ing isor iki conto ukara kang nganggo basa antya-basa.