Basa krama: Béda antara owahan

Konten dihapus Konten ditambahkan
Tanpa ringkesan besutan
Tenger: Besutan visual Besutan punsèl Besutan wèb punsèl
Larik 20:
Basa kramantara (uga diarani basa krama lugu{{sfn|Padmosoekotjo|1953|pp=13-15}}) iku basa krama kang nganggo tembung, ater-ater, lan panambang krama. Ater-ater lan panambang krama ana: ''dipun-'', ''-(n)ipun'', lan ''-(k)aken''.{{sfn|Suwadji|2013|p=11}}{{sfn|Prajapustaka|1925|pp=4-5}}{{sfn|Padmosoekotjo|1953|pp=13-15}} Basa kramantara mèmper basa wredha krama, mung béda ing panganggoning ater-ater lan panambang. Madyama purusané nganggo tembung ''keng sarira,'' déné pratama purusané nganggo tembung ''kula''.''{{sfn|Prajapustaka|1925|pp=4-5}}'' Panganggoning basa wredha krama padatané ing guneming wong-wong kang tatarané (kalungguhané, pangkaté, sekolahé, utawa umuré) padha,{{sfn|Suwadji|2013|p=11}}{{sfn|Padmosoekotjo|1953|pp=13-15}} priyayi kang pangkat luhur marang priyayi kang pangkat asor kang luwih tuwa,<ref name=":1" /> lan wong tuwa marang wong nom kang tanpa pangkat (dudu sadulur).{{sfn|Padmosoekotjo|1953|pp=13-15}} Ing sor iki conto ukara ing basa kramantara.
 
# ''KangKeng sarira punapa ajeng nedha ulam ménda? Dipunsaté raosipun éca, pun Monah saged ambakaraken.''{{sfn|Prajapustaka|1925|pp=4-5}}
# ''Kala wingi sampéyan rak sampun kula criyosi, bilih kula boten saged dhateng sadèrèngipun jam sadasa.''{{sfn|Padmosoekotjo|1953|pp=13-15}}