Pandhékar: Béda antara owahan

Yén didelok saka gayutané karo ngelmu béla dhiri ing Indonésia. Saka isu-isu idhéntitas Silat iku sawijiné saka idhéntitas budaya. Ing jaman biyén, simbah buyut saka wong-wong Indonésia wis duwé cara-cara kanggo mbéla awaké dhéwé ing donya kanggo urip.<ref>{{Cite book|title=Pendidikan Jasmani, Olahraga, dan Kesehatan|last=Wijanarko|first=Bambang|publisher=Ganeca|year=2007|isbn=9797447251|location=Jakarta|pages=}}</ref> Ing jaman semana ana béla dhiri kanggo ngindhari serangan saka kéwan-kéwan utawa saka pakumpulan manungsa-manungsa liya. Silat iku wis nebar ana ing nuswantara kawit abad ka-7 M. Nanging, mula bukané silat iki durung dingreténi kanti pasthi. Wiwit jaman kraton, Sriwijaya nganti Majapahit pancén akéh disebutaké pandhékar-pandhékar kang moncér lan nguwasani ngelmu kang bisa diandhelaké.<ref>{{Cite journal|last=Mardotillah, dan Mochammad Zein|first=MIla|date=2016-12-01|title=Silat: identitas Budaya, Pendidikan, Seni Bela Diri, dan Pemeliharaan Kesehatan|url=|journal=Jurnal Antropologi: isu-isu Sosial Budaya|volume=18|pages=}}</ref> Miturut ing panilitiyan ing Donald F. Draeger mbuktikaké menawa seni bela dhiri iku bisa didelok saka artéfak, gaman ing mangsan HIndhu lan Budha. Uga bisa didelok ing relièf kang nggambaraké kudha-kudha silat ing candhi Prambanan lan Barabudur.

 

 

Budaya dagang ing jaman semana uga dadi sawijiné faktor kang mbentuk béla dhiri kang ana ing nuswantara. Akéh wong dodolan sakan nagara liya kaya ta saka Cina, India lan Eropa. Mula, silat mau iku ngrembaka lan akulturasi karo budaya ing jaman semana.