Surat Al A’Raaf: Béda antara owahan

Konten dihapus Konten ditambahkan
Tanpa ringkesan besutan
Tenger: Besutan punsèl Besutan wèb punsèl
미솔파 (parembugan | pasumbang)
c clean up, replaced: ya iku → yaiku (5) using AWB
 
Larik 17:
}}
 
'''Surat Al A’Raaf''' ([[basa Arab|Arab]] <big><big>سورة الأعراف </big></big>) iku surat kaping 7 [[Kuran]] mawa 206 [[ayat]]. Surat iki surat Mekah. Isiné ngenani kaanan wong-wong kang ana ing dhuwur Al-A'raf ya ikuyaiku: papan kang paling dhuwur ing wates swarga lan neraka.
 
== Pokok-pokok isi ==
# Kaimanan: [[tauhid|Mentauhidkan]] [[Allah]] sajeroning ndedonga lan ibadat; mung Allah dhéwé kang ngatur lan njaga alam; nyiptakaké undhang-undhang lan ukum-ukum kanggo ngatur kauripan manungsa ing donya lan ing akhirat; Allah manggon ing 'Arasy; bantahan marang kapalsuan syirik; ketauhidan ya ikuyaiku miturut marang fitrah manungsa; Musa ngendika karo Allah; ngenani mirsani Allah; préntah ngayahi ibadat sinambi ngasoraké dhiri marang Allah; Allah duwé al [[asmaaul husna]].
# Hukum-ukum: Larangan nuruti lelaku lan adat istiadat kang ala; kuwajiban nuruti Allah lan rasul; préntah macak nalika arep ngayahi [[salat]]; bantahan marang wong kang nganggep karam rerenggan utawa pepaès kang dianugerahaké déning Allah; préntah mangan panganan kang [[halal]] lan apik lan larangan mangan kang suwaliké.
# Kisah-kisah: Kisah Nabi [[Adam]] a.s. karo [[iblis]]; kisah Nabi Nuh a.s. lan kaumé; kisah Nabi Shaleh a.s. karo kaumé; kisah Nabi Syu'aib a.s. karo kaumé; kisah Nabi Musa a.s. karo [[Pirngon]].
# Liya-liya: Al Quran diudhunaké marang Nabi kang pungkasan lan préntah mengikutinya; [[Muhammad]] s.a.w. diutus kanggo kabèh manungsa; adab wong mukmin, adab krungu wacan Al Quran lan [[zikir]]; rasul tanggung jawab neruaké seruan Allah; balesan marang wong-wong kang nuruti lan ngingkari rasul; da'wah rasul-rasul kang sepisanan ya ikuyaiku tauhid marang Allah; ngenani ashhaabul A'raaf kang dumunung antara swarga lan neraka; Allah kang ngréka makluk; manungsa ya ikuyaiku makluk kang paling apik didadèkaké déning Allah sarta duwé kasedyan kanggo apik lan kanggo ala; memusuhan syaitan marang Bani Adam; manungsa khalifah Allah ing bumi; ajuring kaum ya ikuyaiku amarga lelakuné dhéwé; saben bangsa duwé mangsa jaya lan mangsa ajur; Allah nyoba manungsa nganggo kasugihan lan kamlaratan; [[istidraj]] azab Allah marang wong-wong kang ngingkari ayat-ayat-É.
 
== Rujukan ==