Hasan bin Ali: Béda antara owahan

Sawise mateni Ali bin Abi Thalib ing tanggal 21 Ramadhan 40 H / 28 Januari 661 M, wong-wong padha teka kanggo janji setia marang Hasan. Hasan mènèhi pidato ing ngendi dhèwèké nyebataké kautamané bapaké lan keluargané lan hubungané raket karo Muhammad; Dheweke nyatakake yen syarat kanggo nampa khilafah ing pihake yaiku ketaatan umum marang perintah lan keputusane. Sawise pirang-pirang wulan, Muawiyah pungkasane mlakulumaku ing Madinah karo pasukan sing dipimpin dening Abdullah bin Amir. Ngerti kahanan kasebut, Hasan lunga menyang Nakhila lan ngumpulake tentara karo komandan tentarane, kalebu Qais bin Sa'ad al-Ansari. Ing dina Sabat, saksampune pengkhianat salah sawijining senapati, ana pasulayan ing tentara lan Hasan ngandika kanggo ngrampungake, nanging perselisihan kasebut saya tambah. para prajurit njarah tarubipun, piyambake sedaya nuduh piyambakipun nistha, lan Hasan dados kuciwa kaliyan piyambake sedaya lan mboten ningali ketangguhan ing korps kangge perang. Ing kahanan kaya mengkono, Hasan ora duwe pilihan kajaba nampa tentrem-rahayu kanggo nyegah pertumpahan getih lan nylametake nyawa manungsa lan umat Islam. Wilfred Madlung nulis ing ensiklopedia Iranica yen Muawiyah ngirim layang sing ditandatangani putih marang Hasan. Hasan nulis ing kene, Mu'awiyah tumindak miturut Al-Qur'an lan Sunnah Nabi lan khalifah sing bener, Mu'awiyah ora milih pengganti, nggawe keamanan umum, lan ora ngancam Hasan lan para sahabat. Pungkasan, kanthi njlentrehake kahanane Hasan, persetujuan ditandatangani antarane para pihak ing pungkasan paruh pertama taun 41 H.