Bhagawad Gita: Béda antara owahan

{{Sastra Hindhu}}

'''Bhagawadgita''' ([[basa Sangskreta|Sanskerta]]: भगवद् गीता; ''Bhagavad-gītā'') iku sawijining bagéyan saka ''[[Mahabharata]]'' sing misuwur, jroning wangun [[dialog]] sing tinulis mawa wangun [[geguritan]]. Jroning dialog iki, [[Kresna]], kapribadèn [[Brahman|Tuhan Sing Maha Ésa]] minangka pamicara utama sing ngandaraké ajaran-ajaran [[filsafat vedanta]], déné [[Arjuna]], murid langsung Sri [[Kresna]] sing dadi pangrungu. Sacara [[harfiah]], makna ''Bhagavad-gita'' yaiku "Nyanyian Sri Bhagawan (''Bhaga'' = kahébatan sampurna, ''van'' = nduwèni, ''Bhagavan'' = Sing nduwèni kahébatan sampurna; katampanan sempurna, kasugihan sing tanpa winates, kamasyuran sing abadi,kakuwatan sing ora winates, kacerdhasan sing tanpa wates, lan kahanan ora kaiket sing sampurna, sing diduwèni sekaligus sacara bebarengan).

{{bhagawadgita}}

{{Mahabharata}}