Wayang: Béda antara owahan

Wayang iki ora mung sumebar ing Jawa waé, nanging uga ing tlatah liya ing [[Nuswantara]]. Pagelaran wayang wis diakoni déning '''UNESCO''' ing tanggal [[7 November]] [[2003]], dadi karya kabudayan kang édi péni ing babagan crita dongéng lan warisan sing berharga banget ''(Masterpiece of Oral and Intangible Heritage of Humanity).'' Suwaliké, UNESCO nyuwun supaya Indonesia njaga (''preserve'') warisan kuwi.<ref>[http://www.unesco.org/culture/ich/index.php?RL=00039 Indonesian Wayang Inscribed in 2003 on the Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity]</ref>.

==Sajarah==

 

Sawetara anggitan sastra jaman Mataram anyar akèh kang nulis perkara sajarah wayang. Nanging, para ahli sajarah ora sarujuk marang apa kang tinulis ing kono amarga ora cocok marang cathetan lan tinggalan sajarah kang wis ana.

Prasasti paling kuno ana ing [[abad kaping IV]] [[Masehi]]. Prasasti ngemot ukara ''mawayang'' kanggo pagelaran pahargyan [[sima]] utawa bumi perdhikan. Katrangan kang luwih trewaca ing prasasti [[Balitung]], udakara 907 Masehi. Ing kono tinulis ''si galigi mawayang bwat Hyang macarita bimma ya kumara''. Artiné kira-kira: Si Galigi ndhalang kanggo Hyang kanthi lakon Bimma Sang Kumara."

 

 

 

Jaman [[Islam]] mlebu, [[Walisanga]] uga nganggo wayang ing panyebarané. Ing jaman iki wiwit ana [[Wayang Menak]]. Gagrag-gagrag tambah akèh ngepasi [[Mataram anyar]]. Walanda kang digdaya gawé kraton [[Surakarta]] ngracik akèh crita wayang kanggo nglelipur ati.