Jurnalistik: Béda antara owahan

Konten dihapus Konten ditambahkan
Kaca énggal: '''Jurnalistik''' utawa jurnalisme (saka tembung journal), yaiku cathetan bab kadadean sadina-dina, uga bisa diarani surat kabar. Journal yaiku saka istilah basa Latin ''diurnalis''...
 
Tanpa ringkesan besutan
Larik 1:
'''Jurnalistik''' utawa jurnalisme (saka tembung journal)ing basa Indonesia kasebut "kewartawanan", yaiku cathetan bab kadadean sadina-dina, uga bisa diarani surat kabar. Journal yaiku saka istilah basa Latin ''diurnalis'' sing ateges wong kang nyambut gawe jurnalistik.
 
Ing Indonesia, istilah "jurnalistik" biyen diarani "publistik". Istilah-istilah kueikuwi mau biasa diwolak-walik, nanging beda asale. Ing saperangan kampus ing Indonesia wis tau nganggo istilah kuwi mau amarga kiblate marang Eropa. Amerika banjur ngganti publistik dadi jurnalistik. Publistik uga dinggo ngrembug Ilmu Komunikasi.
 
== Aktivitas ==
Kewartawanan bisa diarani ''coretan pertama dalam sejarah''. [[Berita]] kerep ditulis nalika wates wektu akhir, nanging biasane [[Editor|diewahi]] sadurunge diterbitake.
 
Para wartawan kerep interaksi karo sumber sing kala-kala nglibatake [[konfidensialitas]]. Para pamerintahan Barat menehi jaminan kaleluasan ing pemberitaan (pers).
 
Aktivitas pokok ing kewartawanan yaiku palaporan kadadean kanthi andharan sapa, apa, kapan, ana ngendi, ngapa, lan kepiye (ing basa Inggris diarani 5W+1H) uga ngandharake kawigaten lan akibat saka kadadean utawa kang lagi ''trend''. Kewartawanan nyakup pirang-pirang media kayata: [[koran]], [[televisi]], [[radio]], [[majalah]] lan [[internet]] minangka ''pendatang baru''.
 
== Sejarah ==
Kawitane, kominikasi tumrape manungsa gumantung karo [[komunikasi]] gethok tular. Cathetan sejarah kang gayut karo penerbitan media masa lair amarga penemuan mesin cithak dening [[Johannes Gutenberg]].
 
Ing Indonesia, kagiatan jurnalistik kawiwiti dening [[Belanda]]. Para pejuang kamardikan Indonesia padha nganggo kewartawanan minangka alat perjuangan. Ing era iki ''Bintang Timoer'', ''Bintang Barat'', ''Java Bode'', ''Medan Prijaji'', lan ''Java Bode'' terbit. Ing mangsa [[Indonesia: Era Jepang|pendudukan Jepang]] ''mengambil alih'' kakuasan, koran-koran iki banjur dilarang. Nanging akhire ana limang media kang oleh izin terbit: ''Asia Raja'', ''Tjahaja'', ''Sinar Baru'', ''Sinar Matahari'', lan ''Suara Asia''.
 
Kamardikan Indonesia nggawa berkah kanggo kewartawanan. Pamarentah Indonesia nganggo sarana komunikaso kanthi [[Radio Republik Indonesia]]. Nalika arep [[Asian Games]] IV, pamarentah nglebokake proyek televisi. Saka taun [[1962]], [[Televisi Republik Indonesia]] lair kanthi eknologi layar hitam putih.
 
Nalika pamarentahan presiden [[Soeharto]], akeh pembreidelan media massa. Kasus [[Harian Indonesia Raya]] lan [[Majalah Tempo]] minangka conto sing ketara ing sensor kekuasaan iki. Kontrol dicekel saka Departemen Penerangan lan [[Persatuan Wartawan Indonesia]] (PWI). Bab iki kang banjur nuwuhake [[Aliansi Jurnalis Independen]] kang mendeklarasikan diri ing Wisma Tempo Sirna Galih, [[Jawa Barat]]. Saperangan aktivis dilebokake ing kunjara.
 
Titik kaleluasan pers wiwit krasa maneh nalika [[BJ Habibie]] ngganti Soeharto. Akeh media massa tuwuh lan PWI ora mung dadi sawijining organisasi profesi.
 
Kagiatan kewartawanan diatur nganggo Undang-Undang Pers Nomor 40 Tahun 1999 kang digawe [[Dewan Pers]] lan Undang-Undang Penyiaran Nomor 32 Tahun 2002 kang digawe dening Komisi Penyiaran Indonesia utawa [[KPI]].
 
Ing Indonesia, istilah "jurnalistik" biyen diarani "publistik". Istilah-istilah kuei mau biasa diwolak-walik, nanging beda asale. Ing saperangan kampus ing Indonesia wis tau nganggo istilah kuwi mau amarga kiblate marang Eropa. Amerika banjur ngganti publistik dadi jurnalistik. Publistik uga dinggo ngrembug Ilmu Komunikasi.
 
[[af:Joernalistiek]]