Papirus: Béda antara owahan
Konten dihapus Konten ditambahkan
sithik |
Tanpa ringkesan besutan |
||
Larik 7:
Karakter wit papirus alus banget, tanpa bonggol-bonggol lan eri kang anuju ing klompok kembang gedhé, nyaman, lan bentuké ''rumbai''. Jaréné amarga owahing geografis ing dhaérah kali Nil lan ngrembakané panggunan kulit kéwan minangka média kanggo nulis, papirus ing [[Mesir]] ora manèh ngrembaka kanthi subur. Pananduran dadi angèl lan [[populasi]] papirus mudhun. Nanging kanthi mangkono, saiki papirus wis akèh thukul ing pnggiring danau cilik lan kali-kali ing [[Afrika]].
Miturut Dr. [[Kamaluddin al-Batanuni]], guru besar [[ekologi]], tanduran papirus urip ana ing dhaérah lembap lan teles. Godhong-godhongé dawa, dhuwur, lan kaya kulit.
Ing wilayah jazirah [[Abjad Arab|Arab]], nalika
== Papirus ing agama [[Islam]] ==
Papirus dikenal minangka sawijining obat; ing agama [[Islam]] kacathet ing [[Hadits]] kang diriwayataké
''"Pasuryané tatu, [[waja]] sèrine pecah lan helm ing mustakané remuk. [[Fatimah az-Zahra]] ngresiki getihé, lan [[Ali bin Abi Thalib]] nyuntakake banyu nganggo perisai. Nalika Fatimah ngerti yen banyuné ora bisa nahan getih kajaba sansaya akèh, mula dhèwèké njupuk sawijining [[klasa]], banjur diobong nganti dadi awu, lan banjur nemplèkaké ing tatuné mau, banjur getih mau mandheg anggoné mili"''.
| |||