Étika: Béda antara owahan
Konten dihapus Konten ditambahkan
c typo |
c +{{filsafat}}, ~ref |
||
Larik 1:
{{filsafat}}
'''Etika''' punika saking [[basa Yunani]] ''“ethos”'', inggih punika [[omah|griya]] ingkang biasa kémawon, padhang [[suket]], kabiyasan, adat, akhlak, watek, ''perasaan'', ''sikap'', lan cara pikir<ref>
Ing Kamus Ageng Basa Indonésia, '''étika''' dipuntegesaken minangka èlmu perkawis punapa ingkang saé lan punapa mboten saé lan perkawis hak lan kewajiban moral<ref>Pusat Basa Depdiknas, 2002:308</ref>. Sauntawisipun puniku, '''etik''' dipuntegesaken dhumateng kalih perkawis. Sepindhah, étik minangka kempalan asas minangka pangaji perkawis leres lan mboten leres ingkang dipun anut golongan utawi [[masarakat]].
Baris 16 ⟶ 17:
Rélativisme indhividhual inggih punika téori ingkang njelasaken menawi indhividhu nggadhahi hak nemtokaken kaidah moralipun piyambak. Nanging kados punika, dipunakeni menawi kaidah moral kathahipun indhividhu wonten ing masarakat tartamtu wonten ing praktèkipun ketingal sami, keranten kamungkinan masarakat nggadhahi pengalaman ingkang sami. Rélativisme sosial inggih punika paningalan ingkang njelasaken menawi masarakat nggadhahi hak nemtokaken norma–norma moralipun piyembak. Donalson wonten ing Shomali (2001:35) nyatakaken menawi kaleresan moral punika namung kasepakatan kultural ing masarakat. Moralitas inggih punika istilah ingkang trep dipuntedahaken ing prilaku ingkang sacara sosial dipunsarujuki. Punika sababipun, panyaketan rélativisme étika dipun yakini menawi mboten wonten kaidah moral ingkag lumampah universal, saéngga punapa ingkang sacara moral dipuntingali saé wonten ing masarakat dipuntentokaken saking kayakinan masarakat ingkang sampun malembaga. Masarakat kalih pengalaman kultural ingkang sesanèsan mungkin mawon saged nganut paningalan ingkang sanès, nanging sami leresipun perkawis dhasar kaleresan lan kalepatanipun.
''Absolutisme étika'' inggih punika lawan saking faham ''rélativisme étika''. Ingkang nganut faham puniki yakin menawi wonten pepintenan kaleresan moral ingkang universal utawi wonten satunggal keleresan universal <ref>Shomali 2001:38</ref>. Absolutisme étika nggadhahi makna minangka paningalan ingkang nyatakaken menawi wonten setunggal moralitas ingkang leres. Kados pundi ingkang sampun diyakini kalih Wong (1996:442), menawi ing patentangan moral, kalih pihak mboten saged sami–sami leres, saéngga wonten setunggal mawon kaleresan perkawis ingkang dipunpatentangaken. Paningalan Wong dipun dhukung kalih Pojman, Bunting, William James, Unerman, kaliyan Harre lan Krautz. Pojman
Gegandhènganipun kaliyan masalah kamutlakan (''absolutisme''), Pojman ngakeni menawi prinsip étika ingkang leres mboten mesthi sifatipun mutlak. Absolutisme punika salah setunggalipun wangun ''objèktivisme'' mawon, ingkang dipun yakini menami wonten setunggal sistem moral sejatos kalih kaidah moral ingkang khas. Pojman nawakaken konsèp absolutisme ''lunak'', ingkang paningalanipun menawi wonten inti moralitas, inggih punika saprangkat larangan mejahaken [[wong|tiyang]] ingkang mboten nggadhahi dosa, larangan dados durjana, mblénjani janji lan apus goroh. Sanèsipun puniku, wonten kawasan mboten gadhah tuwan, ingkang dados papan ngabsahaken rélativisme, upaminipun angger-angger perkawis pantangan sèksual lan hak milik.
| |||