|
==Sejarah==
Dhék jaman biyén Semarang iku kalebu wewengkon [[Demak]]. Sing dadi Bupati [[Semarang]] wektu iku [[Kanjeng Bupati Pandhanaran]]. Wataké Kanjeng Bupati Pandhanaran kurang nggatékaké marang kawulané. [[Sunan Kalijaga]] kepengin mbuktekake kahanan kuwi, apa bener-bener kedadeyankedadèyan utawa mung rerasanererasané wong sing ora seneng. Sunan Kalijaga memba dadi wong ngarit, suketesuketé didol marang kanjeng bupati. SawiseSawisé mesthekakemesthékak bola-bali kabar kuwi bener, Sunan Kalijaga duka banget ngendika werna-werna. Kanjeng Bupati Pandhanaran mung kendel, dheleg-dheleg, penggalihepenggalihé nglelimbang ngendikanengendikané Kanjeng Sunan. Ing ati gela banget lan rumangsa luput jalaran dadi pimpinan ora nggatekakenggatekaké marang kawulanekawulané. AtureAturé Kanjeng [[Bupati Semarang]] marang Sunan Kalijaga,”Dhuh Kanjeng Sunan kula rumaos lepat, punapa tebusan kula supados dedosa kula kaparingan pangapunten dening [[Pangeran]] Ingkang Maha Kuwaos?”
[[Sunan Kalijaga]] ngendika,”Bagus! Akeh lan abot tebusanetebusané. Apa sliramu keduga lan kuwawa nglakoni?”
Kanjeng Bupati Pandhanaran,” Inggih badhebadhé kula tindakaken sakiyat-kiyat kula, Kanjeng Sunan.””Tebusane sepisan sliramu daklerenidakléréni kalungguhan [[Bupati Semarang]], kapindho Sliramu dakdhawuhi bebadra padhepokan mulang agama Islam ana ing tlatah JabalekatJabalékat. Lakumu menyang JabalekatJabalékat ora dakparengakedakparengaké sangu raja brana. Sliramu mung dakparengakedakparengaké sangu cengkirman (cangkriman), yaiku kencenging pikir lan iman. [[Kanjeng Bupati Pandhanaran]] banjur kondur menyang [[Semarang]] lan ngajak garwanegarwané saperlu menyang JabalekatJabalékat sangu cengkirman kaya dhawuhedhawuhé [[Sunan Kalijaga]].
EsukeEsuké [[Nyai Pandhanaran]] banjur tata-tata arep melu budhal. SarehneSaréhné wong wadon isih duweduwé rasa emanéman-emanéman marang rajabrana, mula Nyai Pandhanaran ngasta teteken [[pring]] sing dibolongi lan diisenidiiséni [[mas inten]] barleyanbarléyan sakebakesakebaké, tanpa disumurupi [[Kyai Pandhanaran]], mula lakunelakuné rada kerikéri. SawiseSawisé tekan ing alas gedhegedhé lakunelakuné Kyai Pandhanaran dicegat deningdéning rombongan begalbégal telu cacahecacahé. [[Kyai Pandhanaran]] diincim kon masrahakemasrahaké bandha apa nyawanenyawané. SarehneSaréhné ora nggawa apa-apa mula begal dikon takon Nyai sing isih ana ing buri. Begal[[Bégal]] telu banjur nyegat Nyai Pandhanaran. SarehningSaréhning wedi mula [[tongkat]] isi [[mas inten]] diwenehakediwénéhaké begal[[bégal]]. Nyai Pandhanaran nerusakenerusaké laku cepet-cepet nututi Kyai Pandhanaran.
SawiseSawisé ketututan Nyai matur,”Kyai ngrika wau wonten tiyang tiga ingkang tumindak salah.” Kyai banjur ngendika,” Ya wis besukbésuk yenyén ana rejaning jaman papan kenekéné arep dakjenengakedakjenengaké [[salah tiga]]. KekaroneKekaroné banjur nutugakenutugaké laku. Begal[[Bégal]] telu sawisesawisé nyigar [[pring]] isine mas inten, banjur isih srakah kepengin ngrebut kebane. Pangirane tekene bae isine emas pirang-pirang apa maneh kebane. Kyai lan Nyai Pandhanaran ditututi kudu masrahake kebane. Sarehne wis diwenehi mas isih srakah njaluk keba, mula begal diunekake kaya watake wedhus. Sanalika begal telu malih dadi wedhus. Kekarone banjur nerusake laku maneh. Dene wedhus tetelune terus ngetutake arep njaluk ngapura supaya bisa malih dadi wong maneh. Nanging Kyai Pandhanaran ngendika yen wis tinakdir ora bisa.
Lakune Nyai Pandhanaran tansah keri kepara rada adoh. Nyai Pandhanaran tansah sambat mlaku adoh ditinggal kakunge. Penggalihe ngrantes apa kakunge wis lali karo garwane. Ngendikane,” Ki Ki Ageng boya lali karo aku.” Sarehne bola-bali disebut asmane mula Kyai Pandhanaran krasa penggalihe. Papan mau banjur dijenengake Boya lali, suwe-suwe dadi Bayalali.Sawise bisa bebarengan maneh Kyai Pandhanaran sekaliyan banjur nerusake lampah tumuju Jabalekat, saiki katelah Bayat wewengkon Klaten.
| 