Mula bubukaning '''Sastra Jawa''' iku sawijining [[prasasti]] sing ditemokaké ing tlatah Sukabumi, Pare, [[Kedhiri]] [[Jawa Wetan]]. Prasasti sing biasané diarani [[Prasasti Sukabumi]] iki ditulis ing tanggal [[25 Maret]] taun [[804]] [[Masehi]]. Isiné ditulis nganggo [[basa Jawa]] Kuna.<br><br>
Sawise prasasti Sukabumi, ana prasasti liyane saka taun [[856]] Masehi sing isine sawijining tembang [[kakawin]]. Kakawin sing isineisiné wis ora pepak manehmanèh iki, tembang basa Jawa (Kuna) sing lawas dhewe.
<br><br>
Biasane sejarah sastra Jawa dibagi dadi patang jaman:
Larik 9:
* [[Sastra Jawa Modern]]
Saliyane iku ana kategori khusus manehmanèh, yakuwi [[Sastra Jawa-Bali]]. Sastra iki terusaneterusané saka Sastra Jawa Tengahan. SabanjureSabanjuré ana uga [[Sastra Jawa-Lombok]], [[Sastra Jawa-Sunda]], [[Sastra Jawa-Madura]], lan [[Sastra Jawa-Palembang]]<br><br>
Saka kabehkabèh sastra tradisionaltradhisional [[Nusantara]], sastra Jawa iku sing paling unggul lan paling akehakèh kasimpen karya sastranesastrané. Ananging sawisesawisé proklamasi RI, taun [[1945]] sastra Jawa rada dianggep kaya anak kuwalon ing Negara Kesatuan RI. Amarga sing diutamakakediutamakaké iku rasa manunggaling (kesatuan) bangsa IndonesiaIndonésia.
Basa Jawa wiwitanewiwitané ditulis nganggo aksara turunan [[aksara Pallawa]] sing asaleasalé saka kiduling [[India]]. Aksara iki sing dadi leluhureleluhuré [[aksara Jawa]] modernmodhèrn utawa [[Hanacaraka]] sing isih dienggodianggo nganti saiki.<br><br>
Banjur karo mumbul-mumbulemumbulé [[agama]] [[Islam]] ing abad pingkaping 15-16, hurufaksara [[Arab]] ya digunakakedipigunakaké nggokanggo nulis basa Jawa; hurufaksara iki diarani hurufaksara [[pegon]].<br><br>
SawiseSawisé iku, karo tekanetekané wong-wong [[EropaÉropah]] ing tanah Jawa, aksara [[Latin]] ya digunakakedipigunakaké kanggo nulis basa Jawa.
